Zatoka Belfalas – duża południowa zatoka w Belegaerze, Wielkim Morzu.
Zatoka Belfalas była pozostałością wschodniego krańca Wielkiej Zatoki, dzielącej w Pierwszej Erze Beleriand od Południowych Ziem. Po Wojnie Gniewu zatoka ta przepadła wraz z dużą częścią Śródziemia, a nowa linia brzegowa Zatoki Belfalas ciągnęła się od półwyspu Andrast aż po ujście Anduiny i dalej na południe, mijając Umbar, w stronę nieznanych południowych brzegów. Już w Drugiej Erze przez zatokę prowadziły ważne szlaki wodne, a w Trzeciej Korsarze z Umbaru wykorzystywali ją do ataków na Gondor.
Do zatoki tej wpadała większa część rzek Gondoru, z Anduiną na czele. Jej linia brzegowa tworzyła wiele mniejszych zatoczek i półwyspów, a nieopodal ujścia Anduiny znajdowała się duża skalista wyspa Tolfalas.