| “ | Wiele ścieżek prowadziło w góry i wiele przełęczy otwierało przez nie przejście, lecz większość tych dróg była tylko zwodniczą pułapką i nie prowadziła nigdzie, albo też prowadziła do katastrofy; na wszystkich też niemal ścieżkach czyhały złe moce i okropne niebezpieczeństwa. Krasnoludowie jednak, wraz z naszym hobbitem, wspomagane mądrymi radami Elronda, oraz wiedzą i pamięcią Gandalfa, obrały właściwą drogę do właściwej przełęczy. | ” |
Wysoka Przełęcz (Cirith Forn en Andrath[1]; znana też jako Przełęcz Imladris[2]) – przełęcz w Górach Mglistych.
Charakterystyka[]
Położona była niedaleko Rivendell i łączyła Gościniec Wschodni ze Starą Drogą Leśną. Była jedną z dwóch możliwych przepraw nad Górami, po Przełęczy Czerwonego Rogu.
Wysoka Przełęcz w grze "Władca Pierścieni: Bitwa o Śródziemie II".
Historia[]
W 1697 roku Drugiej Ery Elrond założył w jej pobliżu swą siedzibę, dzięki czemu przełęcz była zapewne patrolowaną przez elfów i uczęszczaną drogą.
W 3434 roku armia Ostatniego Sojuszu przebyła przełęcz idąc na wojnę z Sauronem. W 2 roku Trzeciej Ery tą trasą planował podążyć również Isildur[1]. Od około 1300 roku orkowie zaczęli zasiedlać Góry Mgliste[3]. Po zdobyciu Morii przez złe siły w 1981 roku słudzy Władcy Ciemności rozplenili się w górach[4]. W 2470 roku Sméagol ukrył się w starych jaskiniach orków w okolicach Przełęczy[5]. W 2480 roku orkowie w tajemnicy zaczęli budować i zasiedlać wiele podziemnych siedzib w Górach Mglistych, by zagrodzić przejścia do Eriadoru[3].
Mimo to Przełęcz musiała zdawać się jeszcze w miarę bezpieczną drogą, skoro w 2941 roku Kompania Thorina przeprawiała się nią za radą samego Elronda. Chroniąc się przed nawałnicą, w której dostrzegli skalne olbrzymy, członkowie kampanii przypadkowo trafili do podziemnej siedziby orków, która okazała się być mocno zaludniona i rządzona przez Wielkiego Goblina[4]. Wtedy też Bilbo znalazł w jaskiniach Jedyny Pierścień, który został zgubiony przez Golluma[5].
W tym samym roku w Bitwie Pięciu Armii wyginęła większość orków z Gór Mglistych. Przełęcz znów stała się bezpieczną drogą; Gandalf i Bilbo bez problemu przeprawili się nią, wracając z wyprawy[6]. W późniejszych czasach nad przełęczą zaczęli czuwać beorningowie[7].
W 3009 roku Trzeciej Ery znów przebudziły się złe siły i Góry Mgliste ponownie stały się groźne[3]. W 3018 roku posłańcy Elronda patrolowali między innymi Wysoką Przełęcz, ale nie natrafili na nieprzyjaciół. Mimo to członkowie Drużyny Pierścienia nie obrali tej drogi.
Etymologia[]
Cirith Forn en Andrath jest nazwą wywodzącą się z sindarinu[1]. Składa się ze słów cirith oznaczającego przełęcz, forn znaczącego północ[8] oraz andrath, które może oznaczać długą wspinaczkę[1] (od and — długi[8] oraz rath — wspinać się, wspinaczka[9]). Całość można oddać jako Stroma Przełęcz Północy[2].
Adaptacje[]
Hobbit: Niezwykła podróż[]
W odróżnieniu od książki, w której olbrzymy walczyły po drugiej stronie przepaści, w filmie ożywają skały na których stoją krasnoludowie, przez co zostają oni wciągnięci w sam wir kamiennej bitwy.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Klęska na polach Gladden”
- ↑ 2,0 2,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Spis imion i nazw własnych”
- ↑ 3,0 3,1 3,2 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich), Trzecia Era
- ↑ 4,0 4,1 J.R.R. Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem, Nad i pod górą
- ↑ 5,0 5,1 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, „Cień przeszłości”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem, Droga powrotna
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, „Wiele spotkań”
- ↑ 8,0 8,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Cząstki słowotwórcze w imionach własnych w językach quenejskim i sindarińskim
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Historia Galadrieli i Celebrona, i Amrotha, władcy Lórien”