Wyprawa do Ereboru – trzeci rozdział, trzeciej części Niedokończonych Opowieści w redakcji C.R. Tolkiena.
Treść rozdziału[]
Jest to prowadzona przez Gandalfa opowieść o tym jak nakłonił Kompanię Thorina do wyprawy. Rozdział zawiera trzy wersje tej historii, które uzupełniają się nawzajem. Dowiadujemy się, że krasnoludowie, gdy spotkali się z Gandalfem, planowali od wielu lat wyprawę wojenną. Zostali jednak pełni oporów przekonani, aby całość manewrów rozpocząć wyprawy skrytej, wypuszczając jako "złodzieja" hobbita o niezwykłych umiejętnościach skradania się i chęci do podróży. Gandalf zdradza, w jaki sposób rozmyślał nad siłami i losami świata, jak łączył wątki i odnosił je do natury rzeczy, dobra i zła. Pojawiają się tu też drobne wzmianki o naturze hobbitów, ich poszczególnych klanów, a także smoków. Thorin jest wybitnie niechętny, wyrażając dezaprobatę dla hobbitów, Shire'u i postaw innych niż siła i odwaga. Opowieść ta tłumaczy wiele z wydarzeń, które miały później miejsce w Bag End.
Ciekawostki[]
Wyprawa do Ereboru pierwotnie miała stanowić cześć Dodatku A do Władcy Pierścieni , ale Tolkien zmuszony był go pominąć ze względu na brak miejsca. Powstał w latach 1954-1955.[1]
- ↑ Wayne G. Hammond and Christina Scull (eds), The Lord of the Rings: A Reader's Companion, p. xxxiv