Nie podano opisu zmian |
Pio387 Bot (tablica | edycje) m (Poprawa znaków po pogrubionym haśle.) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Wierni''' |
+ | '''Wierni''' – [[Númenor]]ejczycy, którzy pozostali wierni [[Valarowie|Valarom]] i [[elfowie|elfom]] oraz sprzeciwiali się wrogiej wobec nich polityce ostatnich władców [[Númenor]]u i ich popleczników, [[Ludzie Króla|Ludzi Króla]]. Jedynymi, którzy przetrwali zagładę wyspy, była właśnie garstka Wiernych na czele z [[Elendil]]em i jego synami: [[Isildur]]em i [[Anarion]]em. Ich głównymi siedzibami były porty [[Andúnië]] na zachodzie wyspy, [[Pelargir|Pelargil]] na wybrzeżach [[Śródziemie|Śródziemia]], a później także [[Rómenna]] na wschodzie Númenoru, do której wielu Wiernych zostało przymusowo przesiedlonych. Przywódcami Wiernych zostali [[Książęta Andúnië]]. |
[[Kategoria:Númenor]] |
[[Kategoria:Númenor]] |
||
[[Kategoria:Stronnictwa]] |
[[Kategoria:Stronnictwa]] |
Wersja z 21:34, 18 cze 2014
Wierni – Númenorejczycy, którzy pozostali wierni Valarom i elfom oraz sprzeciwiali się wrogiej wobec nich polityce ostatnich władców Númenoru i ich popleczników, Ludzi Króla. Jedynymi, którzy przetrwali zagładę wyspy, była właśnie garstka Wiernych na czele z Elendilem i jego synami: Isildurem i Anarionem. Ich głównymi siedzibami były porty Andúnië na zachodzie wyspy, Pelargil na wybrzeżach Śródziemia, a później także Rómenna na wschodzie Númenoru, do której wielu Wiernych zostało przymusowo przesiedlonych. Przywódcami Wiernych zostali Książęta Andúnië.