Wielkie Smajale – nazwa wielkiego domostwa rodziny Tuków, położonego w Tukonie, w Zachodniej Ćwiartce.
Charakterystyka[]
Wielkie Smajale jest to wielki podziemny dom, zamieszkiwany przez rodzinę Tuków. Składa się wielu tunelów, które zostały wykopane w Zielonym Pogórzu. Najprawdopodobniej był zamieszkiwany przez około dwustu hobbitów, co świadczy o wielkich rozmiarach tego domostwa.
Historia[]
Wykopy w Wielkich Smajalach rozpoczął Than Shire, Isengrim Tuk II w 2683 TE. Od tego roku stale się rozrastały.
W latach 2980-3002 władzę tam sprawowała Lalia Tuk, prowadząc znany, pamiętany lecz nie przez wszystkich uwielbiany matriarchat. Jej następcą został jej syn Ferumbras.[1]
W 3019 TE, w noc przed bitwą nad Wodą, Peregrin Tuk udał się do Wielkich Smajalów, w celu zwerbowania Tuków do walki.
Po koniec pierwszego wieku Czwartej Ery w Wielkich Smajalach znajdowało się jeden z największych zbiorów książek historycznych i zapisów w Shire.
Etymologia[]
W oryginale Tolkien użył wyrażenia „Great Smials”. Słowo „Great” oznacza „wielki” lub „duży”. Drugie słowo „Smials”, pochodzi od staroangielskiego słowa „smygel”, które oznacza „nora ziemna”.
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, (red. Humphrey Carpenter, wsp. Christopher Tolkien), Listy, List 214