Śródziemie Wiki
Advertisement

Wielkie Pająki – stworzenia zamieszkujące Mroczną Puszczę oraz Mordor (m.in. Torech Ungol), potomkowie Ungolianty. Należała do tej rasy także Szeloba.

Historia

Były potomstwem Ungolianty, która gdy została przepędzona przez Balrogów Morgotha, ukryła się w Górach Cienia i tam płodziła kolejne pokolenia Wielkich Pająków, łącznie z Szelobą.[1][2]

Wielkie Pająki napotkała Kompania Thorina w Mrocznej Puszczy, ratując się od pożarcia tylko dzięki mocy Jedynego Pierścienia użytego przez Bilba Bagginsa.[3]

Również Frodo Baggins i Samwise Gamgee natknęli się na Szelobę i jej pajęcze dzieci w Torech Ungol. Powiernik Pierścienia został użądlony przez Pajęczycę, uratował go jednak Sam, który z pomocą Żądła dotkliwie ranił i przepędził Szelobę.[4][5]

Charakterystyka

Są inteligentne, lecz niezbyt rozgarnięte wedle standardów Wolnych Ludów. Mogą w prymitywny sposób mówić zarówno językiem wspólnym, jak i też Czarną Mową, potrafią także współpracować przy polowaniu i chwytaniu ofiar. Uwięzioną w pajęczynie zdobycz gryzą, wstrzykując jej paraliżującą truciznę działającą na mięśnie i powodującą zawroty głowy oraz dezorientację nawet po odzyskaniu władzy w kończynach. Ta trucizna ma uciszyć ofiarę i skłonić ją do pozostania przez jakiś czas "w magazynie", dopóki pająk nie zgłodnieje. Wtedy potwór wstrzykuje soki trawienne, które stopniowo rozpuszczają mięso, kości i organy, przekształcając je w pożywną zupę, którą bezzębny pająk może następnie przyswoić. Większe pająki są o wiele bardziej inteligentne.

Ciekawostki

Galeria

Przypisy

Advertisement