Śródziemie Wiki
Advertisement
Wielkieorly

Wielkie Orły. Klatka z filmu "Hobbit: Niezwykła podróż".

Wielkie Orły – rasa olbrzymich, inteligentnych orłów. Zostały one stworzone przez Manwëgo – Króla Wichru i Yavannę – Królową Ziemi, jeszcze przed przebudzeniem elfów i ludzi. Mogły też być duchami powietrza. W kolejnych Erach ptaki te zawsze pełniły funkcje posłańców i sług Manwëgo. Odpoczywały na Taniquetilu, najwyższej górze Ardy, czepiając się wysokich turni szponami. Były wielkie. Największy z nich miał rozpiętość skrzydeł 180 stóp, czyli około 55 metrów. Mogły spokojnie unieść człowieka lub krasnoluda. Posługiwały się językami ludzi i elfów. Długość życia orłów nie jest znana, ale niektórzy uważają je nawet za nieśmiertelne.

W Erze Słońca potężny gatunek tej rasy zamieszkiwał Beleriand. Orły żyły w Górach Okrężnych, w wysokich gniazdach na szczytach Crissaegrimu. Ptaki te zasłynęły szeroko ze swoich czynów w Wojnie o Wielkie Klejnoty. Ich panem był Thorondor – największy i najwspanialszy wśród orłów, który prędkością prześcigał każdy wicher. Bez ustanku toczył walki ze złem na Ziemi. Uratował Maedhrosa, władcę Ñoldorów, unosząc go ze szczytu Thangorodrimu. Przyniósł również z Angbandu ciało króla Fingolfina i okaleczył twarz Morgotha swymi długimi szponami. Choć Ukryte Królestwo Gondolinu w wyniku zdrady upadło, orły przez wiele stuleci pilnie go strzegły. Największą sławę zyskały w Wojnie Gniewu. „Quenta Silmarillion” opowiada o zwycięstwie orłów w Wielkiej Bitwie w starciu z najstraszliwszym złem – skrzydlatymi smokami ognistymi. Przyczyniły się też do ocalenia Berena i Lúthien, uciekinierów z Gondolinu. W czasach Númenoru zamieszkiwały szczyt Meneltarmy, doglądając wyspy, a trzy z nich brały udział w dorocznych świętach ku czci Eru. W Trzeciej Erze pomogły w Bitwie Pięciu Armii oraz wspomogły Bitwę pod Morannonem, po czym uratowały Froda BagginsaPowiernika Pierścienia i jego towarzysza Sama Gamgee.

Wielkie orły znane z imienia[]

Advertisement