Śródziemie Wiki
Advertisement

Vorondil (TE 1919 - TE 2029) – drugi, z trzech Namiestników Gondoru służących królowi Eärnilowi II od 1998 do śmierci. Pierwszym był jego ojciec, Pelendur, a trzecim syn Mardil, zwany później Mocnym.

Historia

Vorondil pochodził z arystokratycznej rodziny, pamiętającej czasy Númenoru, z której od wieków pochodzili namiestnicy gondorskich królów. Od czasów jego ojca tytuł ten stał się dziedziczny i Vorondil w chwili śmierci ojca stał się jego następcą. 

W czasie piastowania przez niego urzędu Gondor był kilkukrotnie atakowany przez siły Mordoru, a w 2000 roku Trzeciej Ery Nazgûle rozpoczęły oblężenie Minas Ithil. Zakończyło się ono dwa lata później. Miasto zostało zdobyte przez zastępy orków i Upiory Pierścienia, które zdobyły również znajdujący się tam palantir. Wtedy zaczęto nazywać je Minas Morgul, a król przemianował Minas Anor na Minas Tirith

Vorondil został zapamiętany jako Vorondil Łowca z powodu jego zamiłowania do polowań. Jego ulubionymi zwierzętami łownymi były Woły Arawa, które występowały w okolicach wielkiego słonego wewnętrznego morza Rhûn. To właśnie z rogu jednego z tych zwierząt Vorondil wykonał Wielki Róg Gondoru, który później przekazywany był z ojca na syna, aż do czasu, gdy pękł na dwie części w czasie walki na Amon Hen, w której zginął Boromir.

Poprzednik:
Pelendur
Namiestnik Gondoru
TE 1998 - TE 2029
Następca:
Mardil Voronwë



Namiestnicy królów Gondoru

Húrin • Pelendur • Vorondil • Mardil • Faramir • Elboron

Namiestnicy Gondoru

Mardil Voronwë • Eradan • Herion • Belegorn • Húrin I • Túrin I • Hador • Barahir • Dior • Denethor I • Boromir • Cirion • Hallas • Húrin II • Belecthor I • Orodreth  • Ecthelion I • Egalmoth • Beren • Beregond • Belecthor II • Thorondir • Túrin II • Turgon • Ecthelion II • Denethor II


Advertisement