Vorondil

Vorondil (1919 - 2029 TE) - drugi z trzech Namiestników Gondoru służących królowi Eärnilowi II od 1998 do śmierci. Pierwszym był jego ojciec, Pelendur, a trzecim syn Mardil, zwany później Mocnym.

Historia

Vorondil pochodził z arystokrtycznej rodziny, pamiętającej czasy Númenoru, z której od wieków pochodzili namiestnicy gondorskich królów. Od czasów jego ojca tytuł ten stał się dziedziczny i Vorondil w chwili śmierci ojca stał się jego następcą. 

W czasie piastowania przez niego urzędu Gondor był kilkukrotnie atakowany przez siły Mordoru, a w 2000 roku Trzeciej Ery Nazgûle rozpoczęły oblężenie Minas Ithil. Zakończyło się ono dwa lata później. Miasto zostało zdobyte przez zastępy orków i Upiory Pierścienia, które zdobyły również znajdujący się tam palantir. Wtedy zaczęto nazywać je Minas Morgul, a król przemianował Minas Anor na Minas Thirith. 

Vorondil został zapamiętany jako Vorondil Łowca z powodu jego zamiłowania do polowań. Jego ulubionymi zwierzętami łownymi były Woły Arawa, które występowały w okolicach wielkiego słonego wewnętrznego morza Rhûn. To właśnie z rogu jednego z tych zwierząt Vorondil wykonał Wielki Róg Gondoru, który później przekazywany był z ojca na syna, aż do czasu, gdy pękł na dwie części w czasie walki na Amon Hen, w której zginął Boromir.

Poprzednik: Pelendur

Namiestnik Gondoru 1998-2029

Następca: Mardil Voronwë