Vorondil (TE 1919 - TE 2029) – drugi z trzech namiestników Gondoru służących królowi Eärnilowi II od 1998 roku aż do śmierci. Pierwszym był jego ojciec, Pelendur, a trzecim syn, Mardil, zwany później Mocnym.
Historia[]
Vorondil pochodził z arystokratycznej rodziny, pamiętającej czasy Númenoru, z której od wieków pochodzili namiestnicy gondorskich królów. Od czasów jego ojca tytuł ten stał się dziedziczny i Vorondil w chwili śmierci ojca stał się jego następcą.
W czasie piastowania przez niego urzędu Gondor był kilkukrotnie atakowany przez siły Mordoru, a w 2000 roku Trzeciej Ery Nazgûle rozpoczęły oblężenie Minas Ithil. Zakończyło się ono dwa lata później. Miasto zostało zdobyte przez zastępy orków i Upiory Pierścienia, które zdobyły również znajdujący się tam palantír. Wtedy zaczęto nazywać je Minas Morgul, a król przemianował Minas Anor na Minas Tirith.
Vorondil został zapamiętany jako Vorondil Łowca z powodu jego zamiłowania do polowań. Jego ulubionymi zwierzętami łownymi były Bawoły Arawa, które występowały w okolicach wielkiego słonego wewnętrznego morza Rhûn. To właśnie z rogu jednego z tych zwierząt Vorondil wykonał Wielki Róg Gondoru, który później przekazywany był z ojca na syna, aż do czasu, gdy pękł na dwie części w czasie walki na Amon Hen, w której zginął Boromir.
| Poprzednik: Pelendur |
Namiestnik Gondoru TE 1998 - TE 2029 |
Następca: Mardil Voronwë |
| Namiestnicy królów Gondoru | |
|---|---|
| Namiestnicy Gondoru | |
|
Mardil Voronwë • Eradan • Herion • Belegorn • Húrin I • Túrin I • Hador • Barahir • Dior • Denethor I • Boromir • Cirion • Hallas • Húrin II • Belecthor I • Orodreth • Ecthelion I • Egalmoth • Beren • Beregond • Belecthor II • Thorondir • Túrin II • Turgon • Ecthelion II • Denethor II |