Valandil z Andúnië (630 DE - ok. DE 870 DE) − Númenorejczyk, syn córki króla Tar-Elendila Silmariën i Elatana; pierwszy książę Andúnië, kuzyn i przyjaciel Tar-Aldariona.[1]
Historia[]
Jego matka była najstarszym dzieckiem czwartego króla Númenoru, Tar-Elendila. Z powodu obowiązującego wówczas prawa sukcesji nie mogła przejąć Berła po ojcu. Aby jej to w jakiś sposób zrekompensować, stworzył dla swego wnuka Valandila tytuł księcia Andúnië oraz nadał mu najwyższą rangę w hierarchii númenorejskiej arystokracji, wręczając jego matce Pierścień Barahira, miecz Narsil, diadem Elendilmir, a także srebrne berło, które wiele wieków później stało się symbolem władzy królewskiej w Arnorze, bowiem Valandil był przodkiem Elendila, a w związku z tym późniejszych władców Królestw Na Wygnaniu − Arnoru i Gondoru. Valandil jako książę Andúnië zasiadał w Radzie Berła.[2][3]
| Poprzednik: — |
Książę Andúnië DE 630 - ok. DE 870 |
Następca: Nie wiadomo (znany Eärendur z Andúnië) |
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Aldarion i Erendis. Żona marynarza”, „Wczesne pokolenia dynastii Elrosa”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Dynastia Elrosa: Królowie Númenoru od założenia miasta Armenelos do Upadku”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Akallabêth, Upadek Númenoru