Uruk-hai w Amon Hen
Uruk-hai w bitwie o Helmowy Jar
Wódz uruków, drugi po Lurtzie-Ugluk!
Uruk-hai, zwani też urukami lub Czarnymi Orkami - ulepszona rasa Orków. Uruk-hai pojawili się w 2475 roku Trzeciej Ery w Mordorze, w Śródziemiu. Wychodował ich Sauron który nie był zachwycony tworem Morgotha. Tworząc ich dużo potężnijszą i lojalnijszą odmiane. Powstali oni po skrzyżowaniu orków i ludzi (w filmie orków i goblinów). Stanowili oni nową rasę Orków, nie czującą bólu o czarnej skórze, czarnej krwi i rysich oczach. Byli wzrostu człowieka i nie obawiali się światła. Odznaczali się większą siłą i wytrzymałością niż pomniejsi Orkowie, byli też straszliwi w walce. Nosili czarne zbroje i kolczugi, uzbrojeni byli w okrągłe miecze i włócznie, a na tarczach widniał znak Czerwonego Oka Saurona, Władcy Pierścieni.
Tak jak spłodzenie pomniejszych Orków było największym złem popełnionym przez Melkora, tak też wyhodowanie Uruk-hai przez Saurona zaliczono do jego najgorszych czynów. Ich liczba cały czas wzrastała. Mieszali się z Orkami, często pełniąc w ich oddziałach rolę dowódców. Czasem tworzyli własne drużyny, napuszeni swą walecznością i pełni pogardy dla innych sług Saurona (niekiedy nawet Nazgûli, jeżeli oczywiście nie były w pobliżu).
Uruk zwiadowca
To właśnie Uruk-hai zaatakowali niespodziewanie Gondorczyków, wypierając ich z Osgiliath, biorąc miasto szturmem, paląc je i burząc kamienny most. Był to jednak dopiero początek ich poczynań. Będąc cennymi sługami Czarnych Mocy, zapamiętale czynili zło, walcząc podczas Wojny o Pierścień z ramienia Morgulu i Mordoru. Wielka ich liczba służyła pod sztandarem Białej Ręki Czarodzieja Sarumana Wielu Barw, z którego rozkazów przybyli walczyć o Rogaty Gród w Rohanie. Gdy zakończyła się Wojna, a Mordor upadł, Uruk-hai sczeźli jak słoma w ogniu; z upadkiem Saurona skończyło się bowiem panowanie wszelkich niegodziwych istot, które stały się bezpańskie. Prędko część z nich wybito, a pozostała część schowała się w głębokich jaskiniach, gdzie wyginęła.
Podczas wojny o pierścien Sarumam dopracował uruków domieszką ludzkej krwi, przez co poruszali się oni wyprostowani. Przestali obawiać się oni słońca lecz utracili zdolność widzenia w ciemności.
Uruk-hai rożnią się nie znacznie od tego czy pochodzą z mordoru czy Isengardu. Ci z mordoru mają ciemno szarą bądź błękitną skórę, noszą łachmany podobnie jak orkowie i posługują się tasakami bądź maczugami. Ci z Isengardu mają skórę brunatną, a odzienie mają czyste i pożądne. W obu przypadkach był to waleczny brutalny i fanatycznie oddany lud.
Uruk-hai z Isengardu dzielili się na trzy grupy:
- Scoutów, byli to lekko odziane oddziały zwiadowcze i łupierzcy. To oni napadli na drużyne pierścienia i to ich oddziały plądrowały wioski rohanu.
- Wojownicy, ciężka piechota. Podstawowi wojownicy Isengardu, oblegali Helmowy Jar.
- Berserkerzy, jednostki szczurmowe. Potężni wojownicy ogarnięci szałem bojowym uzbrojeni w dwuręczne miecze. Wielu z nich ignorowało rany walcząc dalej. Naj silniejsza grupa najmniej liczna.
Berserker