Śródziemie Wiki
Advertisement


Uruk-hai, zwani też Urukami lub Czarnymi Orkami – ulepszona rasa orków. Pojawili się w 2475 roku Trzeciej Ery w Mordorze. Wyhodował ich Sauron, który nie był zachwycony tworem Morgotha, tworząc ich dużo potężniejszą i lojalniejszą odmianę. Powstali oni po skrzyżowaniu orków i ludzi. Możliwe, że urukowie to późniejsza nazwa hobgoblinów.

Charakterystyka

Mieli oni czarną skórę i krew oraz rysie oczy. Byli wzrostu człowieka i nie obawiali się światła. Odznaczali się większą siłą i wytrzymałością niż pomniejsi orkowie, byli też straszliwi w walce. Nosili czarne zbroje i kolczugi, uzbrojeni byli w miecze i włócznie. Uruk-hai różnią się nieznacznie w zależności od tego, czy pochodzą z Mordoru, czy z Isengardu. Ci pierwsi mają ciemnoszarą skórę oraz gorsze uzbrojenie i są podobni do orków. Urukowie Sarumana mają brunatną skórę i są lepiej uzbrojeni. Pomimo tych różnic są lojalni, brutalni i waleczni.

Tak jak spłodzenie pomniejszych orków było największym złem popełnionym przez Melkora, tak też wyhodowanie Uruk-hai przez Saurona zaliczono do jego najgorszych czynów. Ich liczba cały czas wzrastała. Mieszali się z orkami, często pełniąc w ich oddziałach rolę dowódców. Czasem tworzyli własne drużyny, napuszeni swą walecznością i pełni pogardy dla innych sług Saurona (niekiedy nawet Nazgûli, jeżeli nie były w pobliżu).[1][2]

Wojna o Pierścień

Podczas Wojny o Pierścień Uruk-hai walczyli po stronie Mordoru, jednak najwięcej służyło ich po stronie Sarumana. To właśnie oni walczyli pod Rogatym Grodem oraz w bitwach u brodów na Isenie. Saruman również ulepszył ich, przez co poruszali się wyprostowani, lecz stracili zdolność widzenia w ciemności. Po stronie Mordoru Uruk-hai wyparli gondorczyków z Osgiliath oraz brali udział w innych bitwach.[3][4]

Po zakończeniu wojny Uruk-hai prawdopodobnie wyginęli, razem z innymi sługami Saurona.[5]

Ugluk

Wódz uruków – Uglúk

Uruk-hai znani z imienia:

Niekanoniczni

Galeria

Przypisy

Advertisement