Most nad Narogiem (graf. Alan Lee)
Upadek Nargothrondu (ang. The Fall of Nargothrond) – jedenasty rozdział książki Dzieci Húrina, autorstwa J.R.R. Tolkiena.
Treść rozdziału[]
Wiosną piątego roku po przybyciu Túrina do Nargothrondu w twierdzy zjawiło się dwóch elfów, Gelmir i Arminas, którzy walczyli w Nírnaeth Arnoediad, a teraz byli posłańcami Círdana – przekazali oni Orodrethowi wieści od władcy Falathrimów, któremu objawił się sam Ulmo. Władca Wód kazał przekazać Orodrethowi, by ten zburzył most nad Narogiem i nie wychodził z warowni, gdyż zbliża się prawdziwe niebezpieczeństwo. Król Nargothrondu nie ufał jednak posłańcom i zwrócił się o radę do syna Húrina, który dowodził siłami królestwa. Człowieka jednak ogarnęła pycha i wzgardził słowami Valara. Odesłał on Eldarów, ci zaś byli zaskoczeni zachowaniem potomka rodu Hadora.
Wkrótce po tym zginął Handir, władca Brethilu, a jego ludzi zepchnięto w głąb lasów. Jeszcze jesienią Morgoth zgromadził ogromną armię, która wraz ze smokiem Glaurungiem ruszyła przez Anfauglith i wkroczyła do Nargothrondu. Na drodze Nieprzyjaciela stanęły całe zastępy królewskich wojsk i choć walczyli dzielnie, w końcu ulegli armii wroga, która była znacznie liczniejsza niż się tego spodziewano. Poległ wtedy Orodreth i Gwindor – ciężko rannego syna Guilina Túrin wyniósł ze zgiełku bitwy do lasu. Ten wyjawił, że kochał Túrina, lecz żałował, że ocalił go pamiętnego dnia, kiedy zginął Beleg Cúthalion. Nim skonał poprosił syna Húrina, by ocalił Finduilas.
Armia Władcy Ciemności jednak wkroczyła już do twierdzy – wzniesiony most okazał się być zgubny, bo ułatwił sługom zła przekroczyć rzekę. Glaurung zniszczył Drzwi Felagunda, a orkowie splądrowali komnaty Nargothrondu i wzięli w niewolę jego mieszkańców. Túrin widząc ten obraz zniszczenia, wpadł w szał i zabijając każdego, kto stanął na jego drodze, przebił się do zniewolonych elfów. Tam zastał go Ojciec Smoków i nim człowiek go zaatakował, rzucił na niego urok, który sprawił, że ten zamarł w bezruchu. Urulókë omamił syna Húrina swoimi kłamstwami – przedstawił jego osobę w krzywym, złośliwym zwierciadle i oszukał, mówiąc, że jego matka i siostra żyją zniewolone w Dor-lóminie. Zauroczony Túrin uwierzył w słowa smoka, zupełnie opętany nie mógł też pomóc Findulias, która była obecna wśród pojmanych mieszkańców i błagała go o pomoc.
Túrin ruszył śpiesznie na północ, przez Srogą Zimę, wciąż mając w sercu zwodnicze słowa Glaurunga, który spalił okolice twierdzy Nargothrondu, zebrał wszystkie jego skarby i smoczym zwyczajem legł na nich w najgłębszej sali, odpoczywając.
Przekłady na język polski[]
- Agnieszki Sylwanowicz: Upadek Nargothrondu
| Poprzedni rozdział: Túrin w Nargothrondzie |
Upadek Nargothrondu | Następny rozdział: Powrót Túrina do Dor-lóminu |