Zmiany: Ulmo

Aktualna wersja na dzień 10:14, 28 lip 2023

Ulmo – król morza, drugi co do potęgi Valar, zaraz po Manwëm. Choć Ulmo był sojusznikiem Valarów i uznawał Manwëgo jako swego Króla, mieszkał sam poza Valinorem. Za swoją siedzibę wybrał głębiny oceanów, choć przybywa niekiedy do Valinoru i zasiada w radzie z rówieśnikami. Majarami, którzy za nim poszli, byli Ossë, Uinena oraz Salmar, który stworzył legendarne rogi. Sprawuje władzę nad wszystkimi wodami, jest ich bezlitosnym panem i patronem żeglarzy.

Biografia[]

Został stworzony z myśli Ilúvatara, tak jak inni Ainurowie. Przed powstaniem Ardy śpiewał do swego ojca i był jednym z najlepszych twórców muzyki, która przełożyła się potem na wszystkie wody Ziemi.

Nigdy nie miał żony i żył samotnie w głębinach oceanów, w Ulmonanie. Nie lubił wychodzić na ląd, a gdy pokazywał się w postaci widzialnej, budził przerażenie. Mimo to bardzo kochał Dzieci Ilúvatara. Nigdy nie opuścił Śródziemia i zawsze opiekował się elfami i ludźmi, nawet gdy byli w niełasce u innych Valarów. Dzięki władzy nad wodami kontaktował się z Ardą, co pozwalało mu wiedzieć czasem więcej niż Manwë.

Gdy odkryto przebudzenie Elfów w Śródziemiu, Ulmo był początkowo niechętny, aby doprowadzić je do Valinoru, ale w końcu umożliwił Eldarom przeprawienie się przez Wielkie Morze. Z pomocą swego wasala, Ossëgo, przeniósł wyspę Eressei z Amanu, by przewieźć najpierw Vanyarów i Ñoldorów, a następnie wielu Telerich, aż w końcu zakotwiczył ją w Zatoce Eldamaru.

Po zniszczeniu Dwóch Drzew i wygnaniu Ñoldorów, Ulmo nadal wierzył w Eldarów i ich nowych sprzymierzeńców, Edainów i starał się im pomagać. Na zachodnich wybrzeżach Nevrastu ukazał się Turgonowi i wysłał go w podróż, która doprowadziła go do stworzenia Gondolinu. Niedługo potem, w tym samym miejscu przemówił do Tuora, wysyłając go z ostrzeżeniem do Turgona, że jego wspaniałe miasto wkrótce upadnie. Ostrzegł też o upadku Nargothrondu, wysyłając posłów do króla Orodretha.

Gdy potęga Morgotha wzrosła, Ulmo nie mógł już pomagać Śródziemiu jak kiedyś. Lecz gdy syn Tuora, Eärendil, przybył do Valinoru, by prosić o pomoc w wojnie z Nieprzyjacielem, wstawił się za nim. Za jego radą wojska Amanu zniszczyły Angband w wojnie kończącej Pierwszą Erę.

Inne wersje legendarium[]

We wczesnym legendarium jego imię brzmiało Linqil.

Bibliografia[]

J.R.R. Tolkien, Silmarillion.

Ainurowie
Valarowie	Manwë • Ulmo • Aulë • Oromë • Námo • Irmo • Tulkas Varda • Yavanna • Niënna • Estë • Vairë • Vána • Nessa
Majarowie	Eönwë • Ilmarë • Ossë • Uinena • Salmar • Meliana • Ariena Tilion • Curumo • Olórin • Aiwendil • Alatar • Pallando
Pomocnicy	Duchy powietrza • Duchy wody • Duchy ognia • Duchy cienia
	Siły ciemności
Valarowie	Morgoth
Majarowie	Sauron • Gothmog • Zguba Durina • Ungolianta

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+{{Infobox/postać
-'''Ulmo''' jest panem wód, żyje w odosobnieniu, nie ma stałej siedziby. Najlepiej spośród stworzeń rozumie muzykę. Z [[Ekka]]i kieruje ruchami wód. Rzadko przybiera materialną postać i pojawia się na spotkaniach [[Valarowie|Valarów]]. Przemierzając wszystkie wody Ardy bezustannie czuwa nad Dziećmi Ilúvatara, bez względu na ich postępowanie. Jego duch ''płynie wszystkimi żyłami świata''. Tak Valarowie dowiadują się o rzeczach niedostępnych dla Manwego i Vardy. Ulmo gra na swoich [http://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3g_%28instrument_muzyczny%29 rogach] z białej muszli – Ulumúri – wykonanych przez [[Majarowie|Majara]] [[Salmar]]a, które mają tę właściwość, że ten, kto je usłyszy, nabiera tęsknoty do morza. Na wezwanie [[Eru Ilúvatar|Ilúvatara]], podczas [[Ainulindalë]], zaczął ściśle współpracować z [[Manwe]]m, zaprzyjaźnił się z nim i razem najwierniej służą Eru. Zaopiekował się [[Teleri]]mi, których nauczył tworzenia muzyki. Nazywany jest ''Królem Morza''.
+|Imię = Ulmo
+|Obraz = Ulmo.jpg
+|Podpis pod obrazkiem = Ulmo autorstwa Natalii Nikitin
+|Tytuły = Władca Wód, Ten który napełnia wodą, Ten który spuszcza deszcz, Król Mórz
+|Lata życia = Nieśmiertelny
+|Rasa = [[Ainur]]
+|Kraina = [[Aman]]
+|Płeć = Mężczyzna
+|Kolor włosów = Białe lub błękitne
+|Rodzice = [[Eru Ilúvatar]]
+}}
+'''Ulmo''' – król morza, drugi co do potęgi [[Valarowie|Valar]], zaraz po [[Manwë]]m. Choć Ulmo był sojusznikiem Valarów i uznawał Manwëgo jako swego Króla, mieszkał sam poza Valinorem. Za swoją siedzibę wybrał głębiny oceanów, choć przybywa niekiedy do [[Valinor]]u i zasiada w radzie z rówieśnikami. [[Majarowie|Majarami]], którzy za nim poszli, byli [[Ossë]], [[Uinena]] oraz [[Salmar]], który stworzył legendarne rogi. Sprawuje władzę nad wszystkimi wodami, jest ich bezlitosnym panem i patronem żeglarzy.
+== Biografia ==
-Służą mu m.in. [[Ossë]] i [[Uinena]]. Jego imię znaczy ''Ten, który napełnia wodą'' lub ''Ten, który spuszcza deszcz''.
+Został stworzony z myśli Ilúvatara, tak jak inni [[Ainur]]owie. Przed powstaniem [[Arda|Ardy]] śpiewał do swego ojca i był jednym z najlepszych twórców muzyki, która przełożyła się potem na wszystkie wody Ziemi.
+Nigdy nie miał żony i żył samotnie w głębinach oceanów, w [[Ulmonan]]ie. Nie lubił wychodzić na ląd, a gdy pokazywał się w postaci widzialnej, budził przerażenie. Mimo to bardzo kochał Dzieci Ilúvatara. Nigdy nie opuścił [[Śródziemie|Śródziemia]] i zawsze opiekował się [[Elfy|elfami]] i [[ludzie|ludźmi]], nawet gdy byli w niełasce u innych Valarów. Dzięki władzy nad wodami kontaktował się z Ardą, co pozwalało mu wiedzieć czasem więcej niż Manwë.
+Gdy odkryto przebudzenie Elfów w Śródziemiu, Ulmo był początkowo niechętny, aby doprowadzić je do Valinoru, ale w końcu umożliwił Eldarom przeprawienie się przez Wielkie Morze. Z pomocą swego wasala, Ossëgo, przeniósł wyspę Eressei z [[Aman]]u, by przewieźć najpierw [[Vanyarowie|Vanyarów]] i Ñoldorów, a następnie wielu [[Teleri]]ch, aż w końcu zakotwiczył ją w Zatoce Eldamaru.
+Po zniszczeniu Dwóch Drzew i wygnaniu Ñoldorów, Ulmo nadal wierzył w Eldarów i ich nowych sprzymierzeńców, [[Ludzie|Edainów]] i starał się im pomagać. Na zachodnich wybrzeżach Nevrastu ukazał się [[Turgon]]owi i wysłał go w podróż, która doprowadziła go do stworzenia [[Gondolin]]u. Niedługo potem, w tym samym miejscu przemówił do [[Tuor]]a, wysyłając go z ostrzeżeniem do Turgona, że jego wspaniałe miasto wkrótce upadnie. Ostrzegł też o upadku [[Nargothrond]]u, wysyłając posłów do króla [[Orodreth]]a.
+Gdy potęga Morgotha wzrosła, Ulmo nie mógł już pomagać Śródziemiu jak kiedyś. Lecz gdy syn Tuora, [[Eärendil]], przybył do Valinoru, by prosić o pomoc w wojnie z Nieprzyjacielem, wstawił się za nim. Za jego radą wojska Amanu zniszczyły Angband w wojnie kończącej Pierwszą Erę.
+== Inne wersje legendarium ==
+We wczesnym legendarium jego imię brzmiało ''Linqil''.
+== Bibliografia ==
+* J.R.R. Tolkien, ''Silmarillion''.
+{{Ainurowie}}
+[[Kategoria:Postacie wszystkich Er]]
 [[de:Ulmo]]
 [[en:Ulmo]]
+[[es:Ulmo]]
+[[fr:Ulmo]]
 [[it:Ulmo]]
-[[ru:Ульмо]]
+[[ru:Улмо]]
-[[Kategoria:Postacie]]
+[[sk:Ulmo]]
-[[Kategoria:Valarowie]]
+[[uk:Улмо]]
 [[Kategoria:Aratarowie]]