Śródziemie Wiki
mNie podano opisu zmian
Znacznik: rte-source
m (Zbędna kategoria)
Znacznik: rte-wysiwyg
Linia 35: Linia 35:
 
[[fr:Ulmo]]
 
[[fr:Ulmo]]
 
[[it:Ulmo]]
 
[[it:Ulmo]]
[[Kategoria:Aratarowie]]
 
 
[[Kategoria:Postacie wszystkich er]]
 
[[Kategoria:Postacie wszystkich er]]
 
[[Kategoria:Mężczyźni]]
 
[[Kategoria:Mężczyźni]]
 
[[Kategoria:Valarowie]]

Wersja z 16:11, 23 maj 2016

Ulmo – król morza, drugi co do potęgi Valar, zaraz po Manwëm. Choć Ulmo był sojusznikiem Valarów i uznawał Manwëgo jako swego Króla, mieszkał sam poza Valinorem. Za swoją siedzibę wybrał głębiny oceanów, choć przybywa niekiedy do Valinoru i zasiada w radzie z rówieśnikami. Majarami, którzy za nim poszli byli Ossë, Uinen oraz Salmar, który stworzył legendarne rogi. Sprawuje władzę nad wszystkimi wodami, jest ich bezlitosnym panem i patronem żeglarzy.

Biografia

Został stworzony z myśli Iluvatara, tak jak inni Ainurowie. Przed powstaniem Ardy śpiewał do swego ojca i był jednym z najlepszych twórców muzyki, która przełożyła się potem na wszystkie wody Ziemi.

Nigdy nie miał żony i żył samotnie w głębinach oceanów. Nie lubił wychodzić na ląd, a gdy pokazywał się w postaci widzialnej budził przerażenie. Mimo to bardzo kochał Dzieci Iluvatara. Nigdy nie opuścił Śródziemia i zawsze opiekował się elfami i ludźmi, nawet gdy byli w niełasce u innych Valarów. Dzięki władzy nad wodami kontaktował się z Ardą, co pozwalało mu wiedzieć czasem więcej niż Manwë.

Gdy odkryto przebudzenie Elfów w Śródziemiu, Ulmo był początkowo niechętny, aby doprowadzić je do Valinoru, ale w końcu umożliwił Eldarom przeprawienie się przez Wielkie Morze. Z pomocą swego wasala Ossë, przeniósł wyspę Eressei z Amanu, by przewieźć najpierw Vanyarów i Ñoldorów, a następnie wielu Telerich, aż w końcu zakotwiczył ją Zatoce Eldamaru.

Po zniszczeniu Dwóch Drzew i wygnaniu Ñoldorów, Ulmo nadal wierzył w Eldarów i ich nowych sprzymierzeńców Edainów i starał się im pomagać. Na zachodnich wybrzeżach Nevrast, ukazał się Turgonowi i wysłał go w podróż, która doprowadziła go do stworzenia Gondolinu. Niedługo potem, w tym samym miejscu przemówił do Tuora, wysyłając go z ostrzeżeniem do Turgona, że jego wspaniałe miasto wkrótce upadnie. Ostrzegł też o upadku Nargothrondu, wysyłając posłów do króla Orodretha.

Gdy potęga Morgotha wzrosła, Ulmo nie mógł już pomagać Śródziemiu jak kiedyś. Lecz gdy syn Tuora, Eärendil, przybył do Valinoru, by prosić o pomoc w wojnie z Nieprzyjacielem, wstawił się za nim. Za jego radą wojska Amanu zniszczyły Angband w wojnie kończącej Pierwszą Erę.

Ciekawostki

  • We wczesnym legendarium jego imię brzmiało Linqil.

Ainurowie

Valarowie Manwë • Ulmo • Aulë • Oromë • Námo • Irmo • Tulkas

Varda • Yavanna • Niënna • Estë • Vairë • Vána • Nessa

Majarowie Eönwë • Ilmarë • Ossë • Uinena • Salmar • Meliana • Ariena
Tilion • Curumo  • Olórin  • Aiwendil • Alatar • Pallando
Pomocnicy Duchy powietrza • Duchy wody • Duchy ognia • Duchy cienia
Siły ciemności
Valarowie Morgoth
Majarowie Sauron • Gothmog • Zguba Durina • Ungolianta


Bibliografia

  • J.R.R. Tolkien, Silmarillion.