Ulmo

Ulmo
Ulmo autorstwa Natalii Nikitin
Informacje biograficzne
Tytuły	Król Mórz Ten który napełnia wodą Ten który spuszcza deszcz Władca Wód
Lata życia	Nieśmiertelny
Rasa	Ainur
Kraina	Aman
Opis fizyczny
Płeć	Mężczyzna
Kolor włosów	Białe lub błękitne
Rodzina
Rodzice	Eru Ilúvatar

Ulmo – król morza, drugi co do potęgi Valar, zaraz po Manwëm. Choć Ulmo był sojusznikiem Valarów i uznawał Manwëgo jako swego Króla, mieszkał sam poza Valinorem. Za swoją siedzibę wybrał głębiny oceanów, choć przybywa niekiedy do Valinoru i zasiada w radzie z rówieśnikami. Majarami, którzy za nim poszli byli Ossë, Uinen oraz Salmar, który stworzył legendarne rogi. Sprawuje władzę nad wszystkimi wodami, jest ich bezlitosnym panem i patronem żeglarzy.

Biografia

Został stworzony z myśli Iluvatara, tak jak inni Ainurowie. Przed powstaniem Ardy śpiewał do swego ojca i był jednym z najlepszych twórców muzyki, która przełożyła się potem na wszystkie wody Ziemi.

Nigdy nie miał żony i żył samotnie w głębinach oceanów. Nie lubił wychodzić na ląd, a gdy pokazywał się w postaci widzialnej budził przerażenie. Mimo to bardzo kochał Dzieci Iluvatara. Nigdy nie opuścił Śródziemia i zawsze opiekował się elfami i ludźmi, nawet gdy byli w niełasce u innych Valarów. Dzięki władzy nad wodami kontaktował się z Ardą, co pozwalało mu wiedzieć czasem więcej niż Manwë.

Gdy odkryto przebudzenie Elfów w Śródziemiu, Ulmo był początkowo niechętny, aby doprowadzić je do Valinoru, ale w końcu umożliwił Eldarom przeprawienie się przez Wielkie Morze. Z pomocą swego wasala Ossë, przeniósł wyspę Eressei z Amanu, by przewieźć najpierw Vanyarów i Ñoldorów, a następnie wielu Telerich, aż w końcu zakotwiczył ją Zatoce Eldamaru.

Po zniszczeniu Dwóch Drzew i wygnaniu Ñoldorów, Ulmo nadal wierzył w Eldarów i ich nowych sprzymierzeńców Edainów i starał się im pomagać. Na zachodnich wybrzeżach Nevrast, ukazał się Turgonowi i wysłał go w podróż, która doprowadziła go do stworzenia Gondolinu. Niedługo potem, w tym samym miejscu przemówił do Tuora, wysyłając go z ostrzeżeniem do Turgona, że jego wspaniałe miasto wkrótce upadnie. Ostrzegł też o upadku Nargothrondu, wysyłając posłów do króla Orodretha.

Gdy potęga Morgotha wzrosła, Ulmo nie mógł już pomagać Śródziemiu jak kiedyś. Lecz gdy syn Tuora, Eärendil, przybył do Valinoru, by prosić o pomoc w wojnie z Nieprzyjacielem, wstawił się za nim. Za jego radą wojska Amanu zniszczyły Angband w wojnie kończącej Pierwszą Erę.\

Bibliografia

• J.R.R. Tolkien, Silmarillion.