Trolle (sin. torog; teryg) – rasa wyhodowana przez Morgotha. Wielkie, mało inteligentne, pozbawione zasad istoty, zamieszkujące jaskinie, groty i góry Śródziemia. Początkowo trolle nie umiały nawet mówić, potem większość z nich zaczęła używać zniekształconych dialektów Wspólnej Mowy. Istoty te w większości nie znosiły światła. Pod koniec Trzeciej Ery Sauron wyhodował rasę dość inteligentnych i odpornych na światło słoneczne trolli Olog-hai.
Historia[]
Zostały wyhodowane w czasie Lat Drzew przez Morgotha, w głębokich otchłaniach Angbandu. Tworząc je, Morgoth zadrwił z entów, a jednocześnie zyskał rasę prawie tak potężną, jak Onodrimowie.
W Latach Drzew trolle poruszały się swobodnie po Śródziemiu i wraz z orkami stanowiły ogromne zagrożenie dla podróżnych. Często wyruszały z nimi oraz z wilkami w bój, w imię niegodziwych celów Melkora. W Pierwszej Erze stały się jednak mniej groźne, albowiem światło Słońca niosło im śmierć. Tylko pod osłoną nocy mogły brać udział w bitwach Wojny o Beleriand. Quenta Silmarillion opowiada, jak w Bitwie Nieprzeliczonych Łez zastępy trolli walczyły w roli straży przybocznej Gothmoga, władcy Balrogów. Choć walczyły bezładnie, to jednak zażarcie i bez lęku.[1][2]
Po Wojnie Gniewu wielu z nich zostało w głębokich jaskiniach Śródziemia. Jednak gdy pojawił się Majar, Sauron, który jednoczył byłe sługi swego upadłego mistrza Melkora, trolle przyłączyły się do niego, a on obdarzył je sprytem zrodzonym z ich niegodziwości, czyniąc z nich tym samym przeciwników jeszcze bardziej niebezpiecznych. Mogły teraz swobodnie wędrować po najciemniejszych zakątkach ziemi.[3]
W Trzeciej Erze potęga Saurona odrodziła się w Mordorze, a Wolne Ludy były dalej nękane przez trolle. Wiele historii z tamtego okresu mówi o ich niegodziwościach. Z ich ręki, na Wrzosowiskach Etten, na północ od Rivendell, poległ wódz Dúnedainów Arador. W Eriadorze pożerały tamtejszych wieśniaków. Czasami schodziły w doliny, grabiąc wsie i mordując chłopów. Przykładem są trolle Tom, Bert i William, pojawiające się w książce Hobbit.[4]
Charakterystyka[]
Byli niewątpliwie jedną z najgłupszych, ale zarazem najsilniejszych i najbardziej porywczych ras Śródziemia.
Trolle dwukrotnie przerastały ludzi, były bardzo silne, brzydkie i miały grubą skórę przypominającą zbroję łuskową. Cechowała ich odporność i siła, a ich krew miała czarny odcień. Miały tylko jedną skazę: nie znosiły światła, a większość z nich (poza Olog-hai) pod jego wpływem zamieniała się w kamień.
Pomimo że z łatwością można było obrócić wniwecz ich siłę, w jaskiniach i mrocznych puszczach budziły one strach. Żywiły się najchętniej surowym mięsem, zabijały dla przyjemności i bez powodu, chyba że za powód uznać ich nieopanowaną żądzę zdobyczy, gromadziły bowiem wszystko, co udało się zabrać ich ofiarom.[5]
Gatunki trolli[]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Piąta Bitwa: Nírnaeth Arnoediad
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Dzieci Húrina, „Bitwa Nieprzeliczonych Łez”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion, Podróż Eärendila i Wojna Gniewu
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem, Baranie pieczyste
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek F, "Języki i ludy Trzeciej Ery", Inne plemiona, Trolle