|
Ta strona zawiera treści z Wikipedii będące na licencji Creative Commons. |
|
Ten artykuł należy przeredagować, aby dopasować go do standardów obowiązujących na Śródziemie Wiki. |
Tol Eressëa – wyspa stworzona przez Ulma w celu przewiezienia Eldarów ze Śródziemia do Amanu. Wtedy to jej część, zbyt mocno zaryta na dnie w Zatoki Balar, oderwała się, tworząc wyspę Balar. Tol Eressëę nazywano Samotną Wyspą. Pochodzą z niej mallorny. Zamieszkana była przez Telerich, zanim osiedlili się w Alqualondë. Z końcem Pierwszej Ery zamieszkali tam inni Eldarowie, którzy powrócili ze Śródziemia.
Elfowie z Tol Eressëi utrzymywali przez wiele wieków kontakty z Númenorejczykami. To im owi ludzie zawdzięczali siedem palantírów i Białe Drzewo Númenoru, które wyrosło z nasienia Celeborna. Główny palantír pozostał jednak w stolicy wyspy – Avallónë. Elfowie przestali odwiedzać Númenor w wyniku przeciwstawienia się woli Valarów przez zamieszkujących go ludzi.
Jej głównym miastem i zarazem portem było Avallónë (qya. Blisko Valinoru), zbudowane na początku Drugiej Ery. Stała w nim wysoka, biała wieża.
Aman wraz z Tol Eressëą nazywa się także Nieśmiertelnymi Krajami (lub Krainami) i (Najdalszym) Zachodem.
Krainy i miasta[]
- Avallónë
- Tavrobel
- Kortirion
- Alalminórë
- Dom Stu Kominów