Tol Brandir

Tol Brandir według Teda Nasmitha

Tol Brandir lub Tindrock – wyspa i zarazem stroma góra piętrząca się samotnie u południowego krańca Nen Hithoel.

Brzegi wyspy wznosiły się prostopadle do lustra wody. Dalej ponad urwiskiem teren wznosił się co raz wyżej stromymi zboczami, porośniętymi drzewami, które rosły niemal jedno na drugim. Szczyt zaś tworzyła niedostępna ściana szarej skały, zakończona wielką kamienną wieżycą.

W czasie pobytu Drużyny Pierścienia na Parth Galen krążyło wokół niej mnóstwo ptaków, lecz próżno było dostrzec na niej jakiekolwiek inne istoty. Jak mówił Aragorn: "Podobno od tych dni (Wielkich Królów) noga człowieka ani zwierzęcia nie postała na Tol Brandir."

Tol Brandir według Teda Nasmitha

Nen Hithoel i Tol Brandir w tle – klatka z filmu Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia

Drużyna Pierścienia przy Tol Brandir – klatka z filmu Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia

Tol Brandir i Wodogrzmoty Rauros – klatka z filmu Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia

Bibliografia

• J. R. R. Tolkien, Władca Pierścieni, tom 1 Drużyna Pierścienia, przeł. Maria Skibniewska, Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7758-255-8
• Robert Foster, Encyklopedia Śródziemia, Wydawnictwo Amber, Warszawa 2012, ISBN 978-83-241-4387-0