Eärendil w Tirionie (graf. Ted Nasmith)
Tirion (qya. Wieża Czat) – miasto elfów w Amanie na wzgórzu Túna. Największa siedziba elfów na zachód od morza.
Wygląd[]
Miasto posiadało białe mury i tarasy, a piasek na ulicach był pełen diamentowego pyłu. Od podnóża góry do bram miasta wiodły kryształowe schody. W centrum znajdowała się potężna wieża Mindon Eldaliéva, Najwyższego Króla Elfów – Ingwëgo, z której srebrna latarnia widoczna była daleko na morzu. Poniżej wieży znajdował się pałac Finwëgo – Pierwszego Króla Ñoldorów. Na głównym placu rosło białe drzewo Galathilion, miejsce przysięgi Fëanora.
Historia[]
Miasto było założone i zamieszkane przez Vanyarów i Ñoldorów i zarządzane przez Ingwëgo. Kiedy większość Vanyarów przeniosła się w okolice Taniquetilu, miasto podlegało władzy Finwëgo. Świętość trwała aż do czasu, gdy Fëanor został wyrzucony z miasta i wraz z nim swoją siedzibę opuściło wielu Ñoldorów, udając się do Formenosu. Tylko 1/10 populacji miasta została, choć potem niektórzy z tych, którzy je opuścili, powrócili wraz z Finarfinem.
Gdy Eärendil szukał pomocy Valarów w walce z Morgothem, przybył do Tirionu. W tym czasie miasto było jednak opustoszałe z uwagi na odbywający się festiwal. Ostatnim znanym wydarzeniem jest próba najazdu Amanu przez żołnierzy númenorejskich oszukanych przez Saurona. Obozowali oni wokół wzgórza opuszczonego przez elfów. Po pokonaniu ich i pochowaniu miasto wraz z całym Amanem zostało skryte przed oczami śmiertelników na zawsze.
Inne wersje legendarium[]
W pierwszych pismach miasto to nosiło nazwę Kôr i było zamieszkałe jedynie przez umarłych. W ten sposób zostało opisane w wierszu Kôr - In a City Lost and Dead. Tolkien namalował je też na obrazie, nazywając je Tanaqui.