Thrór (2542 TE - 2790 TE) – krasnolud z królewskiej linii plemienia Durina, król plemienia Durina, trzeci król pod Górą (2590 TE - 2790) oraz król na wygnaniu. Syn Dáina I, brat Fróra i Gróra, ojciec Thráina II[1] oraz dziadek Thorina II Dębowej Tarczy, Dis i Frerina. Ponownie poprowadził krasnoludy do Ereboru, budując potężne i dostatnie królestwo, jednak po pewnym czasie na jego królestwo napadł smok Smaug, który przejął Erebor i wygnał plemię Durina. Od tej pory Thrór był władcą na wygnaniu, a plemię Durina rozproszyło się po Śródziemiu.
Biografia[]
Młodość[]
Thrór urodził się w 2542 roku Trzeciej Ery w Górach Szarych, jako najstarszy syn króla Dáina I. Gdy w 2589 roku olbrzymi zimny smok zabił ojca Thróra i jego brata, Fróra, Thrór razem z młodszym bratem Grórem opuścili Ered Mithrin i powędrowali na południe. Thrór zdecydował się powrócił do Ereboru z częścią swoich współplemieńców, dawnego królestwa krasnoludów, opuszczonego przez nich 350 lat temu. Natomiast Grór osiadł wraz z zastępem swych zwolenników wśród Żelaznych Wzgórz[2][3] tam też utworzył swoje własne królestwo.
Król pod Górą[]
Thrór odbudował Erebor w 2590 roku. Krasoludowie szybko znaleźli ogromne złoża bogactw które zaczęli wydobywać, w szybkim tempie odbudowano królestwo oraz odnaleziono Arcyklejnot który znów znalazł się w wielkiej sali Thráina. Pośród wielkich skarbów na uwagę zasługuje ogromny złoty puchar Thróra. Plemię krasnoludów żyło wśród pomyślności i bogactw, przyjaźniąc się z ludźmi zamieszkującymi te okolice. Utrzymywali również ożywione stosunki z pobratymcami z Żelaznych Wzgórz, wymieniając z nimi kruszce. Krasnoludy wyrabiały wówczas oręż i zbroje, które dostarczali Nortom, ludziom mieszkającym między Celduiną, a Carnenem. Dzięki takiej przyjaźni, ludzie wzrośli w potęgę i odparli wszystkich wrogów napastujących ich wschodnie granice. Plemię Durina żyło w pokoju, ucztując w podziemnych pałacach Ereboru. Thrór z rozwagą utrzymał bliskie stosunki z pobliskim miastem Dale którego mieszkańcy zaopatrywali górę w żywność i inne niezbędne zapasy w zamian płacąc złotem i krasoludzkimi wyrobami, krasnoludowie utrzymywali także, przynajmniej początkowo, relacje w elfami z Mrocznej Puszczy, handlując z nimi. Na cześć Thróra jedna z komnat Samotnej Góry została nazwana wielką komnatą Thróra.[1][4]
Dobrobyt utrzymywał się do 2770 roku. Wieść o skarbach Ereboru rozeszła się szeroko i dotarła do uszu smoka Smauga Złotego. Smaug znienacka napadł na królestwo Thróra, spustoszył pobliskie miasto Dale i zdobył Erebor, zabijając przy tym wielu krasnoludów. Niewielu ocalało z tego pogromu. Ostatni z podziemi Samotnej Góry wydostali się Thrór i jego syn Thráin, korzystając z Tajemnych Drzwi na zboczach Góry. Brody mieli przypalone i wygląd ponury. Ruszyli z rodzinami i garstką współplemieńców na południe i długo żyli na tułaczce[1].
Na wygnaniu[]
Po udaniu się na wygnanie, Thrór w najkrótszą noc roku, sporządził mapę Ereboru i Smoczego Pustkowia. Dodatkowo za pomocą Księżycowych liter opisał Tajemne Drzwi, dołączając do mapy srebrny klucz otwierający je.[5]
W wiele lat później Thrór, już stary, biedny i zrozpaczony, oddał swojemu synowi Thráinowi ostatni z Siedmiu Pierścieni krasnoludów, po czym, w towarzystwie starego przyjaciela Nára, wyruszył do Dunlandu. Potem na północy przeprawił się przez Przełęcz Czerwonego Rogu i zszedł w Dolinę Azanulbizar. Bramę Morii zastał otwartą. Nár błagał króla, by nie narażał się na niebezpieczeństwo, lecz Thrór nie chciał go słuchać. Wkroczył do Morii dumnie, jak powracający prawowity spadkobierca. Nikt więcej nie ujrzał go żywego[2].
Śmierć[]
Przez wiele dni Nár krył się w pobliżu bramy. W końcu podszedł do niej i zobaczył tam ciało Thróra, lecz bez głowy, która odrąbana leżała obok, twarzą do ziemi. Krasnolud odwrócił martwą głowę i zobaczył wypalone na czole Thróra runami krasnoludzkimi imię Azog. Tak bowiem zwał się ork, który zabił króla. Azog rzucił Nárowi małą sakiewkę w twarz, po czym przepędził krasnoluda, który z płaczem uciekł brzegiem Srebrnej Żyły. Oglądając się za siebie, ujrzał jak orkowie rąbali ciało Thróra na sztuki, rzucając je na żer czarnym krukom[2].
Następstwa[]
Śmierć Thróra zapoczątkowała wydarzenie, znane jako Wojna Krasnoludów z Orkami, spowodowane chęcią dokonania przez Thráina, syna Thróra, zemsty na Azogu. Finałem sporu była Bitwa w Dolinie Azanulbizar, gdzie z ręki Dáina II Żelaznej Stopy poległ olbrzymi ork.[2]
Drzewo genealogiczne[]
| Δ Dáin I ur. 2440 TE zm. 2589 TE |
||||||||||||||||||||||
| Thrór ur. 2542 TE zm. 2790 TE |
Frór ur. 2552 TE zm. 2589 TE |
Grór ur. 2563 TE zm. 2805 TE | ||||||||||||||||||||
| Thráin II ur. 2644 TE zm. 2850 TE |
Náin ur. 2665 TE zm. 2799 TE | |||||||||||||||||||||
| Thorin II Dębowa Tarcza ur. 2746 TE zm. 2941 TE |
Frerin ur. 2751 TE zm. 2799 TE |
Dís ur. 2760 TE zm. ? TE |
Dáin II Żelazna Stopa ur. 2767 TE zm. 3019 TE |
|||||||||||||||||||
| Fíli ur. 2859 TE zm. 2941 TE |
Kíli ur. 2864 TE zm. 2941 TE |
Thorin III Kamienny Hełm ur. 2866 TE zm. ? CE |
||||||||||||||||||||
Kreacja w adaptacjach[]
The Hobbit (gra z 2003 roku)[]
Posąg Thróra jest widoczny w jednej z sal Ereboru
Hobbit: Niezwykła podróż (2012)[]
W rolę Thróra wcielił się aktor Jeffrey Thomas.
Według filmu, Arcyklejnot został odnaleziony za panowania Thróra. Król uznał że to znak, iż jest królem z woli niebios. Bardzo wyraźnie jest również zaznaczone jego zamiłowanie do złota.
Również śmierć Thróra uległa pewnym zmianom. Po utraceniu Ereboru, Thrór próbował odzyskać Morię, lecz stoczył tam bitwę z potężną armią orków. W trakcie batalii, król ginie pozbawiony głowy, przez Azoga.
| Poprzednik: Thorin I (350 lat wcześniej) |
Król pod Górą 2590 TE - 2770 TE |
Następca: Zajęcie Ereboru przez Smauga |
| Poprzednik: Zdobycie Ereboru przez Smauga |
Król pod Górą (na wygnaniu) 2770 TE - 2790 TE |
Następca: Thráin II |
| Powiernicy Pierścieni Władzy | |
|---|---|
Jedyny Pierścień Trzy Pierścienie Galadriela (Nenya) • Gil-galad, Elrond (Vilya) • Círdan, Gandalf (Narya) Siedem Pierścieni Thrór (przekazał pierścień synowi) • Thráin II (otrzymał pierścień od ojca) • sześciu nieznanych krasnoludów Dziewięć Pierścieni Czarnoksiężnik z Angmaru • Khamûl • Siedem nieznanych Upiorów Pierścienia | |
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek C, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek A, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek B, ISBN 978-83-7758-297-8
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Nikogo nie ma w domu, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Krótki popas, ISBN 978-83-241-3951-4