Thráin I Stary (TE 1934 - TE 2190) – krasnolud, król plemienia Durina, syn Náina I.
Biografia[]
Thráin I urodził się w Morii za czasów panowania swojego dziada Durina VI. W tamtym okresie w Khazad-dûm pojawił się okropny potwór: Balrog, znany potem jako Zguba Durina, gdyż to z jego ręki zginął Durin, a rok później ojciec Thráina, Náin I. Tak przeminęła świetność Morii, a jej zdziesiątkowany przez demona lud rozproszył się po świecie.
Większość uciekinierów powędrowała na północ, a Thráin I uciekł z Morii w 1981 TE[1] i dotarł do Ereboru, tzw. Samotną Górę gdzie w 1999 roku Trzeciej Ery założył nowe kopalnie. Thráin został królem spod Góry. Po śmierci Thráina, jego syn Thorin I odziedziczył po nim władzę i powędrował w Góry Szare.
Thráin I panował 209 lat, a więc bardzo długo w porównaniu z pozostałymi znanymi władcami Plemienia Durina, dlatego otrzymał przydomek Thráina Starego.
Przypisy[]
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Cirion i Eorl. Przyjaźń Gondoru z Rohanem”, „Nakaz Isildura”