Telemnar (1516 TE[1] - 1636 TE) – człowiek; dwudziesty szósty król Gondoru, syn Minardila.[2]
Biografia[]
Na tron wstąpił w 1634 roku Trzeciej Ery, kiedy to Minardil został zabity w czasie ataku Korsarzy z Umbaru na Pelargir. Młody król niedługo cieszył się władzą – dwa lata po objęciu przez niego tronu ze wschodu przyszła do Gondoru zaraza, zwana Wielkim Morem. Jej żniwo było tragiczne – zmarła ponad połowa mieszkańców królestwa, w tym sam król i jego rodzina. Wobec tych wydarzeń władcą został bratanek Telemnara, Tarondor, syn Minastana, któremu w walce z zarazą pomagał namiestnik Húrin z Emyn Arnen, który był przodkiem wszystkich późniejszych namiestników Gondoru.[2]
Etymologia[]
Telemnar jest imieniem z quenyi, ale jego znaczenie nie jest pewne. Najpewniej oznacza ono "Srebrny Ogień" od słów zasymilowanej formy Telep słowa Telpe ("Srebro") i nar ("Ogień")
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Ludy Śródziemia, VII. Dziedzice Elendila
- ↑ 2,0 2,1 # J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek A: Południowa Linia - Dziedzice Anariona