Tar-Palantir (adûn. Ar-Inziladûn; 3035 – 3255 DE) – dwudziesty pierwszy król i dwudziesty czwarty władca Númenoru. Był najstarszym synem Ar-Gimilzôra i Inzilbêth. Miał młodszego brata, Gimilkhâda.
Młodość
Inziladûn był ulubieńcem swojej matki. Kiedy Gimilkhâd zajęty był wyprawami morskimi i wojowaniem w Śródziemiu, Inziladûn uczył się od niej wiele o Valarach, Eldarach i historii Ardy. Sama królowa wywodziła się ze stronnictwa Wiernych i w takim duchu wychowywała najstarszego syna. Młodszy, ku jej rozpaczy, chciwością, bluźnierstwami przeciw Valarom i nienawiścią do elfów, dorównywał swojemu ojcu i w niego wdał się najbardziej. Ar-Gimilzôr to właśnie jego najchętniej osadziłby na tronie, jednak nie pozwalało na to prawo sukcesji i po jego śmierci w 3177 roku Berło przejął Inziladûn, przybierając zgodnie z porzuconą przed wiekami tradycją, imię w języku quenya - Tar-Palantir (Widzący Daleko).
Król Númenoru
Król z całych sił próbował przywrócić pradawne obrzędy i na nowo zakorzenić je w mieszkańcach Númenoru. Kultywował tradycję wznoszenia modłów na Meneltarmie trzy razy do roku, w święta poświęcone Eru - Erukyermë, Erulaitalë i Eruhantalë. Pielęgnował też szczególnie Białe Drzewo, które, jak przepowiedział, obumrze wraz z wymarciem Linii Elrosa. Miał jednak silną i niewahającą się otwartej konfrontacji opozycję, Ludzi Króla, na których czele stanął jego własny brat, Gimilkhâd. Rozpoczął się czas zimnej wojny domowej i tylko cudem nie doszło do otwartego konfliktu zbrojnego.
Tar-Palantir wiele lat czekał na odpowiedź Valarów, lub chociaż na jeden okręt elfów. Było już jednak za późno, a Valarowie prawdopodobnie podjęli już decyzję co do dalszych losów Númenoru.
Był on ostatnim prawowitm królem Númenoru. Zmarł w 3255 roku. Władzę po nim przejąć miała córka, Tar-Míriel, jednak nigdy do tego nie doszło. Bratanek króla zmusił księżniczkę, po śmierci ojca, do małżeństwa i odebrał jej Berło Númenoru, koronując się jako Ar-Pharazôn.
Bibliografia
- J.R.R. Tolkien, Niedokończone Opowieści, "Dynastia Elrosa: królowie Númenoru od założenia miasta Armenelos do Upadku", Wydawnictwo Amber, 2011, ISBN-13: 9788324146611
| Poprzednik: Ar-Gimilzôr |
Król Númenoru 3177 – 3255 DE |
Następca: Ar-Pharazôn |