Tar-Meneldur, a właściwie Írimon (DE 543 - DE 942) – piąty król Númenoru. Podczas jego panowania Númenorejczycy zaczęli żeglować do Śródziemia i eksplorować jego bogactwa.
Biografia[]
Írimon urodził się w 543 roku Drugiej Ery, jako najmłodsze dziecko Tar-Elendila. Miał jeszcze dwie starsze siostry – Silmariën i Isilmë. Za czasów panowania swego ojca poślubił córkę kapitana floty królewskiej Vëantura – Almarian. Z tego związku zrodził się Anardil, nazwany później Tar-Aldarionem, oraz dwie młodsze od niego dziewczynki – Ailinel i Almiel. Cały czas, jaki mógł poświęcić synowi, spędzał z nim na wybrzeżu, szczególnie w pobliżu Rómenny, gdzie znajdował się główny port Númenoru, gdyż, w odróżnieniu od ojca, pokochał morze i sztukę budowania okrętów. Wielokrotnie udzielał mu również pozwolenia na żeglugę statkiem, który otrzymał od Vëantura[1]. Tar-Meneldur rządził od 740 roku. Za jego panowania powstała Gildia Podróżników, a dokładnie w 750 roku. Cechowała go mądrość, cierpliwość i łagodność. Panował do 883 roku. Zrzekł się berła na rzecz swego syna, a uczynił to niespodziewanie i przed czasem. Posunięcie było polityczną odpowiedzią na wyrażony przez Gil-galada niepokój o to, że w Śródziemiu powstaje niebezpieczeństwo, wrogie Eldarom i Dúnedainom. Zmarł w 942 roku Drugiej Ery[2].
Charakterystyka[]
Ze względu na miłość do gwiazd, przybrał miano Meneldura[1], które pochodziło z quenyi i oznaczało "Sługa Nieba". Cechowała go mądrość, cierpliwość i łagodność. Studiował wszystkie zapiski Eldarów i ludzi na temat Ei i otaczających Ardę otchłani; był pasjonatem obserwacji odległych ciał niebieskich[2].
Poprzednik: Tar-Elendil |
Król Númenoru DE 740 - DE 883 |
Następca: Tar-Aldarion |
Elros Tar-Minyatur (32 - 422) • Vardamir Nólimon (422)* • Tar-Amandil (442 - 590) • Tar-Elendil (590 - 740) • Tar-Meneldur (740 - 883) • Tar-Aldarion (883 - 1075) • Tar-Ancalimë (1075 - 1280)Q • Tar-Anárion (1280 - 1394) • Tar-Súrion (1394 - 1556) • Tar-Telperiën (1556 - 1731)Q • Tar-Minastir (1731 - 1869) • Tar-Ciryatan (1869 - 2029) • Tar-Atanamir (2029 - 2221) • Tar-Ancalimon (2221 - 2386) • Tar-Telemmaitë (2386 - 2526) • Tar-Vanimeldë (2526 - 2637)Q • Tar-Anducal (2637 - 2657)† • Tar-Alcarin (2657 - 2737) • Tar-Calmacil (2737 - 2825) • Tar-Ardamin (2825 - 2899) • Ar-Adûnakhôr (2899 - 2962) • Ar-Zimrathôn (2962 - 3033) • Ar-Sakalthôr (3033 - 3102) • Ar-Gimilzôr (3102 - 3177) • Tar-Palantir (3177 - 3255) • Ar-Pharazôn (3255 - 3319)‡ | |
* Natychmiast abdykował na rzecz swego syna • Q Królowe Númenoru • † uzurpator, po śmierci żony, odsunął od tronu swojego syna. • ‡ zmusił do małżeństwa swoją kuzynkę Tar-Míriel i pozbawił ją władzy |
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Aldarion i Erendis. Żona marynarza”
- ↑ 2,0 2,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Dynastia Elrosa: Królowie Númenoru od założenia miasta Armenelos do Upadku”