Tar-Ciryatan (adûn. Ar-Balkumagân; 1634 DE – 2035 DE) – dwunasty władca i dziesiąty król Númenoru. Panował w latach 1869 – 2029 Drugiej Ery. Objął rządy po swoim ojcu, Tar-Minastirze, którego miał zmusić do abdykacji.
Król był wielkim pasjonatem żeglugi i szkutnictwa (stąd imię, które sobie wybrał – z quen. Budowniczy Okrętów). Prowadził też wojny z ludami Śródziemia, a jego poddani grabili ich, zwożąc do Númenoru metale i kamienie szlachetne. Do chwili przejęcia Berła podróżował sporo na wschód, północ i południe.
Abdykował po 160 latach, w 2029 roku na rzecz swojego syna, Tar-Atanamira. Był ostatnim władcą, który zrzekł się tronu za życia.
Poprzednik: Tar-Minastir |
Król Númenoru 1869 - 2029 DE |
Następca: Tar-Atanamir |
Elros Tar-Minyatur (32 - 422) • Vardamir Nólimon (422)* • Tar-Amandil (442 - 590) • Tar-Elendil (590 - 740) • Tar-Meneldur (740 - 883) • Tar-Aldarion (883 - 1075) • Tar-Ancalimë (1075 - 1280)Q • Tar-Anárion (1280 - 1394) • Tar-Súrion (1394 - 1556) • Tar-Telperiën (1556 - 1731)Q • Tar-Minastir (1731 - 1869) • Tar-Ciryatan (1869 - 2029) • Tar-Atanamir (2029 - 2221) • Tar-Ancalimon (2221 - 2386) • Tar-Telemmaitë (2386 - 2526) • Tar-Vanimeldë (2526 - 2637)Q • Tar-Anducal (2637 - 2657)† • Tar-Alcarin (2657 - 2737) • Tar-Calmacil (2737 - 2825) • Tar-Ardamin (2825 - 2899) • Ar-Adûnakhôr (2899 - 2962) • Ar-Zimrathôn (2962 - 3033) • Ar-Sakalthôr (3033 - 3102) • Ar-Gimilzôr (3102 - 3177) • Tar-Palantir (3177 - 3255) • Ar-Pharazôn (3255 - 3319)‡ | |
* Natychmiast abdykował na rzecz swego syna • Q Królowe Númenoru • † uzurpator, po śmierci żony, odsunął od tronu swojego syna. • ‡ zmusił do małżeństwa swoją kuzynkę Tar-Míriel i pozbawił ją władzy |