Tar-Anárion (1003 - 1404 DE) – ósmy władca i siódmy król Númenoru. Był synem królowej Tar-Ancalimë oraz Hallacara. Zasiadł na tronie w 1280, po abdykacji swojej matki i rządził przez 114 lat, do roku 1394. Niewiele wiadomo o jego rządach. Miał dwie córki i syna. Zgodnie z prawem pierworództwa, to najstarszej córce przypadł by tron Númenoru. Odmówiła ona jednak ojcu w obawie przed koniecznością małżeństwa. Z podobnych powodów odmówiła kolejna. W tych okolicznościach Tar-Anárion abdykował na rzecz swojego syna Tar-Súriona.
Etymologia[]
Imię Tar-Anárion ma dwa człony. Przedrostek Tar oznacza "wysoki" lub "szlachetny". Natomiast Anárion tłumaczy się jako "Syn słońca".
| Poprzednik: Tar-Ancalimë |
Król Númenoru 1280-1394 DE |
Następca: Tar-Súrion |
| Elros Tar-Minyatur (32 - 422) • Vardamir Nólimon (422)* • Tar-Amandil (442 - 590) • Tar-Elendil (590 - 740) • Tar-Meneldur (740 - 883) • Tar-Aldarion (883 - 1075) • Tar-Ancalimë (1075 - 1280)Q • Tar-Anárion (1280 - 1394) • Tar-Súrion (1394 - 1556) • Tar-Telperiën (1556 - 1731)Q • Tar-Minastir (1731 - 1869) • Tar-Ciryatan (1869 - 2029) • Tar-Atanamir (2029 - 2221) • Tar-Ancalimon (2221 - 2386) • Tar-Telemmaitë (2386 - 2526) • Tar-Vanimeldë (2526 - 2637)Q • Tar-Anducal (2637 - 2657)† • Tar-Alcarin (2657 - 2737) • Tar-Calmacil (2737 - 2825) • Tar-Ardamin (2825 - 2899) • Ar-Adûnakhôr (2899 - 2962) • Ar-Zimrathôn (2962 - 3033) • Ar-Sakalthôr (3033 - 3102) • Ar-Gimilzôr (3102 - 3177) • Tar-Palantir (3177 - 3255) • Ar-Pharazôn (3255 - 3319)‡ | |
| * Natychmiast abdykował na rzecz swego syna • Q Królowe Númenoru • † uzurpator, po śmierci żony, odsunął od tronu swojego syna. • ‡ zmusił do małżeństwa swoją kuzynkę Tar-Míriel i pozbawił ją władzy | |