Szeloba (ang. Shelob) – Wielki Pająk, ostatnia przedstawicielka dzieci Ungolianty.
Historia[]
Wczesne dzieje Szeloby[]
Szeloba pochodziła od olbrzymich pająków z Nan Dungortheb w pobliżu Ered Gorgoroth[1]. Początkowo żyła w Beleriandzie[2], wraz z matką i rodzeństwem. Nie wiadomo jak przetrwała jego upadek. Najpewniej uciekła wcześniej przed armią Valarów. Dotarła w góry Ephel Dúath będące zachodnią granicą Mordoru. Było to na długo przed tym, jak Sauron zbudował tam swoje imperium. W sieci tamtejszych jaskiń niedaleko przełęczy Cirith Ungol zbudowała swoją kryjówkę. Polowała na zwierzęta, wędrowców lub orków, którzy zapuścili się w tamte rejony.
Szeloba a Sauron[]
Osiedlając się w Mordorze, Sauron świadom był obecności Szeloby w górach Ephel Dúath i nie miał nic przeciwko temu, Wielki Pająk bowiem zajmował jedno z nielicznych, a na dodatek słabo strzeżone przejście do Mordoru, uniemożliwiając większości wędrowców jego przekroczenie. W zamian za to potwór mógł polować gdzie tylko chciał, a nawet pożerać orków. Sauron uważał się za zwierzchnika Szeloby, choć w rzeczywistości nie miał nad nią żadnej władzy. Pomiędzy nimi nie było przymierza, lecz jedynie zwykła nienawiść[3].
Po spotkaniu z Gollumem[]
Władca Pierścieni - Leże Szeloby (HD)
Frodo ucieka przed Szelobą – scena z filmu Władca Pierścieni: Powrót króla
Szeloba i Frodo Baggins (graf. Roger Garland)
W 2980 r. TE do jaskini Szeloby przybył przypadkowo Gollum. Pajęczyca nie pożarła go, stwór bowiem był zbyt mizerny. Gollum od tej chwili był jej sługą. Na przełomie 3018 i 3019 r. TE Sméagol ponownie przybył do jaskini z wieściami, że niebawem przez przełęcz przechodzić będą dwaj hobbici – Frodo Baggins i Sam Gamgee. Kreatura liczyła, że gdy Szeloba pożre hobbitów, uda jej się znaleźć Jedyny Pierścień, który nieśli. Pierwsza część planu powiodła się i wkrótce zarówno Frodo, jak i Sam, nieświadomi grożącego im niebezpieczeństwa, weszli do jaskini. Szelobie udało się od tyłu zaatakować i ukąsić Froda. Na szczęście jad miał na celu tylko czasowe sparaliżowanie ofiary. Kiedy pajęczyca oplotła już hobbita swoją siecią, niespodziewanie zaatakował ją od tyłu Sam. Atakując Żądłem, zdołał ciężko zranić ją w brzuch. Ranna bestia ostatkiem sił wpełzła do jednej ze swoich kryjówek. Być może wkrótce zmarła, jednak niewykluczone, że zdołała przetrwać[4][5].
Kreacja w adaptacjach[]
Śródziemie: Cień Wojny[]
Szeloba w ludzkiej formie w Śródziemie: Cień Wojny.
W niekanonicznej grze Śródziemie: Cień Wojny Szeloba pojawia się w nieco innej roli. Okazuje się, że potrafi przybierać ludzki kształt w świecie duchów. Udało jej się zdobyć pierścień Celebrimbora na jakiś czas, jednocześnie ukazując Talionowi wizję upadku Minas Ithil i jej przemiany w Minas Morgul wskutek zajęcia jej przez Upiory Pierścienia.
Jakiś czas później główny bohater gry odkrył, że Sauron i Szeloba pracowali razem przez jakiś czas, kiedy władca Mordoru przedstawiał się jako Annatar. Co więcej okazało się, że łączyła ich więź głębsza niż tylko korzystny dla obu stron sojusz, jednak Sauron zdradził kochającą go kobietę, która w rezultacie wściekła się i całkowicie przemieniła się w materialnym świecie w wielką pajęczycę.
W mobilnej wersji gry Szeloba jest sklasyfikowana jako Majar, jednak są to oczywiście informacje niekanoniczne względem książek. Warto jednak wspomnieć, że Tolkien nigdy dokładnie nie sprecyzował jaka była jej prawdziwa natura.
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, List 144
- ↑ Tolkien JRR, Władca Pierścieni: Dwie Wieże, wyd. Amber, przekład Maria i Cezary Frąc, 2004, str. 310.
- ↑ J.R.R. Tolkien, List 144
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dwie wieże, „Jaskinia Szeloby”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dwie wieże, „Sam w rozterce”