Kwiat Simbelmyne
Simbelmynë – kwiat niewielkich rozmiarów, który rósł głównie w Rohanie, choć również na polach Lebennin. Często rosły na grobach, między innymi na grobach królów Rohanu, czy na grobie Elendila na Halifirien. Kwiat nazywany był także Białym Śniegiem i Nieśmiertelnym, ponieważ kwitł cały rok. Najczęściej występował w kolorze białym, jednak czasami można było spotkać się z odmianami o żółtym kolorze. Kwiaty te rosły też zwyczajnie w trawie, obok czwartej Żelaznej Bramy Gondolinu.
Etymologia[]
Nazwa tego kwiatu oznacza "wiecznie pamiętające". Elficka nazwa tego kwiatu to Uilos, co odnosi się do Oiolossë ("Wiecznie Śnieżnobiała" Góra Manwëgo) i można ją spotkać w formie nazwy tej góry: Amon Uilos. W opowieści Cirion i Eorl kwiat ten zwany był też Alfirin.
Nazwa występuje w pieśni Legolasa śpiewanej w Minas Tirith, jednak chodzi tam zapewne o inny kwiat "I złote drżą dzwonki mallosów, alfirinów, Na wietrze od Morza ..."[1].
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Cirion i Eorl. Przyjaźń Gondoru z Rohanem”, „Cirion i Eorl” (przypis 38)