Salgant – elf, Ñoldor, mieszkaniec Gondolinu, przywódca Rodu Harfy. Jego dom mieścił się w południowej stronie Gondolinu, na północ do Rynku Mniejszego. Nosił tarczę koloru czarnego ze złotą harfą w godle. Miał tchórzliwą naturę, starał się ukrywać, unikać walki, a w przypadku jej konieczności wolał trwać za murami niż wyprawić się w pole w celu ataku. Poza tym był przyjaznym i lubianym elfem.
Historia[]
Bardzo lubił go mały Eärendil, któremu Salgant opowiadał ciekawe historie i nauczył grać na flecie. Był stronnikiem Maeglina. Podczas Upadku Gondolinu oszukał swoich podwładnych co do rozkazu króla, mówiąc że zostali skierowani na południe, w efekcie czego w kluczowym momencie uniknęli walki i nie wsparli w pełni sił królewskich podczas obrony. Dopiero jego żołnierze wypowiedzieli mu posłuszeństwo. W późniejszym okresie Eärendil z żalem wspominał go, co dowodzi, że albo zginął podczas oblężenia, albo przeszedł na stronę Morgotha.[1]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien (red. Christopher Tolkien), Ostatnie Legendy Śródziemia, rozdz.: Upadek Gondolinu