
Varda tworzy gwiazdy.
Słońce, Księżyc i ukrycie Valinoru – jedenasty rozdział książki Silmarillion i części Quenta Silmarillion, napisanej przez J.R.R. Tolkiena.
Treść rozdziału[]
Po zniszczeniu przez Morgotha i Ungoliantę Drzew Valinoru i ich ucieczce do Śródziemia, zrozpaczeni Valarowie podjęli decyzję o stworzeniu Słońca i Księżyca. Yavanna zerwała z Telperiona ostatni srebrny kwiat, a z Laurelinu ostatni złoty owoc. Manwë pobłogosławił je, Aulë zrobił naczynia dla nich, a Varda uczyniła z nich lampy niebios.
Sterowanie Słońcem i Księżycem Valarowie powierzyli Majarom: Arienie, służącej Vány, i Tilionowi z orszaku Oromëgo. Melkor, gdy to zobaczył, bardzo się przeraził i ukrył w najgłębszych lochach Angbandu. Potem jednak zaatakował Tiliona i rozegrała się Bitwa w Ilmenie. Tilion wyszedł z niej zwycięsko. Valarowie ufortyfikowali Aman, podwyższając góry Pelóri do zawrotnej wysokości.
Poprzedni rozdział: Sindarowie |
Słońce, Księżyc i ukrycie Valinoru | Następny rozdział: Ludzie |