Morze Rhûn
Rhûn (sin. Wschód) – rejon Śródziemia położony na wschód od Rhovanionu oraz Gondoru i na północny-wschód od Mordoru. Na wschodzie krainy znajdowało się pasmo górskie Orocarni. Rhûn był ojczyzną Easterlingów, Woźników i Balków, którzy często atakowali Gondor i Rhovanion w Trzeciej Erze. Kraj ten pokrywały stepy. W zachodniej części znajdowało się morze o tej samej nazwie. Mieszkańcy Rhûn często walczyli między sobą, jednak jednoczyła ich nienawiść do Zachodu. Z tego powodu byli sojusznikami Saurona i udzielili mu schronienia w czasach Niespokojnego Pokoju. Tam też wyruszyli i zaginęli Błękitni Czarodzieje[1].
Historia[]
Pierwsi elfowie obudzili się nad Morzem Helkar, a wielu z nich zostało poprowadzonych przez Oromëgo na Zachód. Niektórzy elfowie porzucili jednak Wielką Wędrówkę i postanowili pozostać na wschodzie; nazywano ich Avari. Ostatecznie część z nich również wyruszyła na zachód[2].
Pierwsi ludzie również przebudzili się na dalekim wschodzie, gdzie po raz pierwszy spotkali krasnoludów i Avarich[3]. Przodkowie Edainów i Drúedainów wyemigrowali z Hildórien na zachód do Rhûn. Na brzegach morza część plemion ludzkich podróżujących na zachód do Beleriandu rozdzieliła się, a ich języki wkrótce się rozeszły[4]. Nazywano ich później Edainami. Inni ludzie pozostali na wschodzie, a wielu z nich znalazło się pod panowaniem Morgotha, a później Saurona. Ci ludzie nazywali się Easterlingami i prowadzili wiele ataków przeciwko Gondorowi i jego sojusznikom w Trzeciej Erze. Ziemie te odwiedził Aragorn w swoich podróżach, być może w okolicach 2980 TE[5].
Najbardziej zachodnie części Rhûn zostały podbite przez Gondor dwukrotnie, pod rządami królów Rómendacila I i Rómendacila II, ale Númenorejczycy nigdy nie mieli nad nim pełnej kontroli[6]. Zachodni Rhûn został ostatecznie podporządkowany Gondorowi w Czwartej Erze, za czasów króla Elessara i jego syna Eldariona[7].
Armie[]
Rhûn był znany z licznych armii, które prawie spowodowały zagładę Gondoru i pomogły Sauronowi w próbie zawładnięcia nad Śródziemiem.
Główną bronią piechoty Rhûnu, która maszerowała na Gondor, wydawały się być włócznie, chociaż pojawiły się doniesienia o niskich, smagłych ludziach dzierżących topory podczas Bitwy na Polach Pelennoru[8].
Etymologia[]
Nazwa Rhûn w sindarinie oznacza "wschód", zaś nazwa Rómen pochodzi z quenyi i oznacza dokładnie to samo[9][10].
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XII, The Peoples of Middle-earth, „Last Writings”
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XI, The War of the Jewels, „Author's Notes to Quendi and Eldar”
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XI, The War of the Jewels, „Concerning the Dwarves”
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XII, The Peoples of Middle-earth, „The Problem of Ros”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, „Narada u Elronda”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Królowie Númenoru", Królestwa na wygnaniu, Linia Południowa: Spadkobiercy Anáriona
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Ród Eorla"
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Powrót króla, „Bitwa na polach Pelennoru”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek E Pisownia i rodzaje liter, "Alfabety i pisma", Litery Fëanora
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Cząstki słowotwórcze w imionach własnych w językach quenejskim i sindarińskim