Minalcar Rómendacil II (1126 - 1366 TE) - dziewiętnasty król Gondoru, syn Calmacila.
Życiorys
Minalcar był dość nietuzinkową postacią, a historia jego rządów z pewnością wyróznia się na tle pozostałych. Mimo, iż został królem dopiero w 1304 roku Trzeciej Ery, de facto rządził królestwem już od 1240 roku, kiedy to wuj, Narmacil I, uczynił go Regentem, aby sprawował rzady w jego imieniu. Wybór padł właśnie na Minalcara, ponieważ w przeciwieństwie do swojego wuja i ojca, pełen był werwy i palił się do rządzenia.
Jako Regent, Minalcar skupił główną swą uwagę na północy królestwa, gdzie w dorzeczu Anduiny prężnie rozwijały się ludy Nortów. Co prawda byli oni sprzymierzeni z Gondorem, jednak jak pokazał najazd Easterlingów na teren królestwa w 1248 roku, nie wszyscy Nortowie byli skłonni uznać władzę króla Gondoru nad tymi ziemiami i przyłączyli się do wroga. Minalcar jako Regent i dowódca wojsk, poprowadził potężną armię na północny-wschód i rozgromił hordę najeźdźców, uwalniając tym samym Rhovanion i okolicę Morza Rhûn. Posunął się nawet dalej i splądrował ziemie na wschód od morza, niszcząc tym samym siedziby Easterlingów. Właśnie po tej wojnie Minalcar przybrał imię Rómendacil (z quen. Zwycięzca Wschodu), pod którym później się koronował jako Rómendacil II.
Po tym zwycięstwie Regent postanowił ufortyfikować dolinę Anduiny, aż po rzekę Limlight, oraz odbudować potężne posągi Argonath u wlotu Wielkiej Rzeki do jeziora Nen Hithoel. Poza tym postanowił umocnić sojusz z Nortami. Wielu z nich sprowadził do stolicy i uczynił swoimi podwładnymi. Jednego z Nortów cenił szczególnie. Był to Vidugavia, sam siebie nazywający Królem Rhovanionu. Minalcar niezwykle go szanował i aby ów szacunek wyrazić, wysłał do niego w 1250 roku swojego syna, Valacara, aby pełnił tam urząd ambasadora Gondoru. Była to, jak się potem okazało, decyzja tragiczna w skutkach, która zaowocowała wyniszczającą wojną domową, zwaną później Waśnią Rodzinną.
Po śmierci wuja, tron przejął jego brat, ojciec Minalcara, Calmacil. Był jednak już na tyle stary, że pozostawił syna na urzędzie Regenta aż do swojej śmierci w 1366 roku. Minalcar Rómendacil II rządził jeszcze 62 lata, które były jednymi z ostatnich dostatnich i szczęśliwych w historii Gondoru. Po nim na tron wstąpił jego syn, Valacar.