
Tarcza Rodu Kreta (rys. Mithgaraf)
Ród Kreta – jeden z "domów", hufców Gondolindrimów, na czele którego stał Maeglin. Ród ten łączył część z elfów zajmujących się wydobywaniem metali w Górach Okrężnych. Walczyli toporami o dwóch ostrzach. Nosili czarne tarcze, bez żadnego emblematu oraz czarne szyszaki.[1]
Historia[]
Podczas Upadku Gondolinu najwierniejsza swemu przywódcy część wojowników zajęła dom Tuora z zamiarem pojmania Voronwëgo, podczas gdy sam Maeglin zamierzał zabić Eärendila i zniewolić Idril.
Etymologia[]
Nazwa rodu wydaje się grą słów zarówno po angielsku jak i w quenyi i sindarinie. W angielskim mole oznacza "kret", ale także "przenikliwy, ostry". Imię przywódcy Maeg-lin w sindarinie może znaczyć "przeszywający śpiew" lub "ostry wzrok". Jednak w prymitywnej formie quenyi meg oznacza małe zwierzątko, w szczególności podobne do kreta. Słowo "kret" brzmi w quenyi noldare, co wydaje się grą słów z określeniem Ñoldor.[2]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien (red. Christopher Tolkien), Ostatnie Legendy Śródziemia, rozdz.: Upadek Gondolinu
- ↑ Na podstawie słownika Parf Edhellen