Ród Hurina
Ród Húrina – ród wywodzący się ze starej arystokratycznej númenorejskiej rodziny, znanej również jako Hurinionath.[1] Jego założycielem był Húrin z Emyn Arnen, pierwszy znany z imienia namiestnik Gondoru, wybrany na to stanowisko przez króla Minardila. Od tego czasu wszyscy namiestnicy pochodzili z owego rodu.
Ta starożytna rodzina Wiernych używała (oprócz Wspólnej Mowy ) języka Sindarinskiego na modłę Gondoru. Ich oficjalne nazwy (od imienia Mardila Voronwëgo ) były w tym języku i zaczerpnięte głównie ze starożytnych legend Starszych Dni.[1]
Historia[]
Hurin i jego potomkowie byli potomkami szlachty z Numenoru, ponieważ ostatecznie mieli królewskie pochodzenie (mieli pewien udział w krwi Elendila i Anariona) i zachowali czystość swojej krwi w porównaniu z większością innych rodzin w późniejszych wiekach.[1] Sam Húrin ostatecznie miał królewskie pochodzenie i był krewnym swojego króla, Minardila.[2]
Po czasach Húrina przyjęło się, że namiestnik był wybierany spośród jego potomków, a w czasach Vorondila, który zastąpił swojego ojca Pelendura, stanowisko to stało się dziedziczone. Z tego powodu Dom był również znany jako Dom Namiestników.[3] Róg Vorondila stał się dziedziczną pamiątką rodzinną, noszoną przez dziedzica rodu.
Po stracie ostatniego króla Gondoru, Eärnura, rządy w Południowym Królestwie przejęli Namiestnicy Rodu Húrina. Tak było do czasu Wojny o Pierścień, kiedy Faramir, dziedzic Denethora II, został księciem Ithilien i lordem Emyn Arnen (ziemi patriarchy rodu).[3]