Pojawienie się elfów i uwięzienie Melkora – trzeci rozdział Quenty Silmarillion, wchodzącej w skład książki Silmarillion, napisanej przez J.R.R. Tolkiena, zredagowanej przez Christophera Tolkiena.
Treść rozdziału[]
Melkor po zniszczeniu Latarni i opuszczeniu przez Valarów Śródziemia zaczął budować swoją potęgę. Znieprawił i nagiął do swej woli wiele istot, w tym niektórych Majarów, którzy się stali Balrogami – ognistymi duchami i gromadził ich u swego boku w twierdzy Utumno. Wybudował też drugą twierdzę, Angband, którą powierzył namiestnikowi Sauronowi .
Zbliżała się chwila przebudzenia Pierworodnych Dzieci Ilúvatara, więc Valarowie postanowili coś zdziałać, by Quendi nie przebudzili się w ciemnościach jakie ogarnęły Śródziemie. Varda stworzyła gwiazdy, a w tym samym momencie elfowie ocknęli się ze snu, nad jeziorem Cuiviénen. Oromë spotkał ich przypadkiem, jadąc na łowy. Na początku przestraszyli się go, mając w pamięci zło wyrządzone wcześniej Quendim przez Melkora. W związku z tym część z nich uciekła, ale odważniejsi zaprzyjaźnili się z nim.
Gdy Valarowie dowiedzieli się od Oromëgo o przebudzeniu się Pierworodnych, postanowili uwolnić ich od cienia Melkora. Wyruszyli do Śródziemia i zaatakowali Utumno. Zaczęła się Wielka Bitwa Potęg. Oblężenie było długie i uciążliwe. Podczas walki ziemia się trzęsła, nawet morze rozlało się szerzej. W końcu Utumno zostało zdobyte i zniszczone. Melkor próbował się ukryć, jednak Tulkas go znalazł i stoczył z nim zwycięską walkę. Władca Ciemności został schwytany i skuty łańcuchem Angainorem, wykutym przez Aulëgo oraz wtrącony do więzienia w siedzibach Mandosa, gdzie miał pokutować przez trzy wieki.
Valarowie postanowili sprowadzić elfów, by mieć ich stale u swego boku. Tak więc Oromë ponownie do nich wyruszył, by przewodzić im w drodze do Amanu. Jednak nie wszyscy elfowie zgodzili się wyruszyć. Tych, którzy odmówili, nazwano Avari – Niechętni. Ci, którzy się zgodzili, to Eldarowie. Podzielili się na trzy hufce. Pierwsi, Vanyarowie, prowadzeni przez Ingwëgo, drudzy to Ñoldorowie, którym przewodził Finwë, a trzeci stanowili Teleri pod przywództwem Elwëgo i jego brata Olwëgo. Tych, którym udało się dotrzeć do Amanu, nazywamy Elfami Światła – Calaquendi, ponieważ ujrzeli światło Drzew Valinoru. Jednak podczas wędrówki wielu elfów zmieniło zdanie i zawróciło z drogi, powracając do ojczyzny. Wielu też zabłądziło lub osiadło się po drodze.
| Poprzedni rozdział: Aulë i Yavanna |
Pojawienie się elfów i uwięzienie Melkora | Następny rozdział: Thingol i Meliana |