Plemię Durina, Długobrodzi – jeden z siedmiu szczepów krasnoludów, wywodzący się od Durina Nieśmiertelnego. Pochodził z Gundabadu, ale jego ojczyzną był Khazad-dûm. Członkowie plemienia na przestrzeni wieków zamieszkiwali także różne inne rejony północno-zachodniego Śródziemia: Gundabad, Erebor, Góry Szare, Góry Błękitne, Żelazne Wzgórza.
Protplasta plemienia, Durin Nieśmiertelny, był najstarszym z Ojców Kransoludów, stworzonych przez Aulëgo. Zbudził się pod Górą Gundabad w okresie Lat Drzew. Wkrótce wraz z resztą plemienia wywędrował na południe i osiedlił się w Dolinie Azanulbizar, gdzie niebawem powstała największa krasnoludzka siedziba: Khazad-dûm.
Królestwo Khazad-dûm istniało przez wiele tysiącleci. Było jednym z najpotężniejszych i najbogatszych ośrodków Śródziemia. Krasnoludowie czerpali ogromne zyski z wydobycia niezwykle cennego minerału - mithrilu. Utrzymywali też bardzo dobre stosunki z elfami z Eregionu. W XVI wieku Drugiej Ery król Durin III otrzymał od nich jeden z Pierścieni Władzy, wykutych za radą Saurona. Wkrótce wyszło na jaw, że Sauron stworzył także Jedyny Pierścień, dzięki któremu chciał przejąć kontrolę nad właścicielami pozostałych. Między Sauronem, a elfami z Eregionu doszło do wybuchu wojny. Plemię Durina wsparło w niej elfów, jednak Sauron okazał się silniejszy i spustoszył Eregion. Królestwo Khazad-dûm zdołało oprzeć się jego wojskom. Jedynie interwencja Númenoru uratowała przed nim Śródziemie.