Śródziemie Wiki
Advertisement
Osse by filat

Osse (graf. Maria Filatova)

OssëMajar, duch wody, małżonek Uineny, podwładny Ulmego.

Historia[]

Władał Wewnętrznymi Morzami i lubował się w wiatrach Manwëgo. W czasach gdy Arda była jeszcze kształtowana przez Valarów, przeciągnął go na swoją stronę Melkor, obiecując mu władzę i królestwo Ulma. Morgoth nienawidził morza, ponieważ nie mógł go ujarzmić. Uinena za prośbą Aulëgo uspokoiła męża i zaprowadziła go przed oblicze Ulma. Ten wybaczył mu i na nowo przyjął pod swoje zwierzchnictwo.[1]

Niestety Ossë nigdy nie wyzbył się całkowicie brutalności i niekiedy samowolnie rozpętał sztormy, więc pomimo iż żeglarze i mieszkańcy wybrzeży kochali go, to nigdy nie mogli mu ufać.[1]

Podczas Wielkiego Marszu Eldarów do Valinoru, Ossë został wysłany, aby zaprzyjaźnić się z Lindarami, plemieniem Eldarów, którzy zatrzymali się na brzegach Belegaer w drodze i nauczył ich wiedzy o morzu oraz muzyki. Kiedy Ulmo wrócił z pływającą wyspą, aby mogli kontynuować podróż na zachód, Ossë (który kochał brzegi Śródziemia) nie chciał rozstawać się ze swoimi przyjaciółmi; przekonał niektórych, jak Círdan, aby pozostali tam, w Falas i Zatoce Balar. Ci później stali się Falathrimami.[2]

Gdy Ulmo wraz z Olwë i jego Lindarami przeprawiał się przez pływającą wyspę do Eldamaru, usłyszeli pieśń Osse’a i błagali Ulma, by zatrzymał się przy brzegu, co też uczynił. Osse przycumował wyspę do dna i stała się Tol Eressëa, samotną wyspą u wybrzeży Zatoki Eldamaru. Jednak wkrótce Falmari z wyspy zatęsknili za splendorem i Światłem Valinoru i chcieli tam zobaczyć swoich krewnych. Zrozpaczony Osse poddał się woli Valarów i Ulma, nauczył ich budowy statków i ofiarował im Łabędzie, by przyciągnęły ich do Valinoru.[2]

Ossë wraz ze swoim panem często odwiedzał Nevrast i podnóża góry Taras w Śródziemiu. Wielu Sindarów osiedliło w tej krainie.[3]

To Ossë nauczył Telerich budować statki, został ich przyjacielem oraz na początku Drugiej Ery wydźwignął na powierzchnię Númenor.[4]

Etymologia[]

W sindarinie jego imię brzmiało Gaerys.[5]

Ainurowie

Valarowie Manwë • Ulmo • Aulë • Oromë • Námo • Irmo • Tulkas

Varda • Yavanna • Niënna • Estë • Vairë • Vána • Nessa

Majarowie Eönwë • Ilmarë • Ossë • Uinena • Salmar • Meliana • Ariena
Tilion • Curumo  • Olórin  • Aiwendil • Alatar • Pallando
Pomocnicy Duchy powietrza • Duchy wody • Duchy ognia • Duchy cienia
Siły ciemności
Valarowie Morgoth
Majarowie Sauron • Gothmog • Zguba Durina • Ungolianta


Przypisy

  1. 1,0 1,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Valaquenta, Majarowie
  2. 2,0 2,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarilion, Quenta Silmarilion: Eldamar i książęta Eldalie, ludu Eldarów.
  3. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarilion, Quenta Silmarilion: Beleriand i jego królestwa.
  4. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Akallabêth, Upadek Númenoru
  5. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Cząstki słowotwórcze w imionach własnych w językach quenejskim i sindarińskim
Advertisement