Śródziemie Wiki
Advertisement

Opowieść Adaneli – legendarna historia, opowiedziana Andrethcie przez Adanelę – szamankę z plemienia Maracha na temat pierwszych wydarzeń po obudzeniu się ludzi w Hildórien.

Treść

Na początku, zanim jeszcze umarł pierwszy człowiek, gdy długość życia ludzkiego była znacznie dłuższa, ludzie nie potrafili mówić, jednak słyszeli w sercach Głos, który mówił o tym, że posłał ludzi tutaj, aby poznawali świat i zachęcał ich do tworzenia go. Głos nie pomagał bezpośrednio, lecz zachęcał do wzrastania. Pomagało to też określać kształt wielu rzeczy i uczyć się pierwszych słów.

Gdy Głos oddalał się, pojawił się jaśniejący książę, który zwiódł ludzi, mówiąc, że przychodzi ze współczucia i może ich nauczyć jak łatwo uzyskać wiele obfitych darów. Rozbudzał pragnienia wielu rzeczy i w ten sposób uzależniał ludzi od siebie. Rozpoczął on krzewienie fałszywej nauki o tym, że on sam stworzył światło, słońce, gwiazdy w otaczającej świat ciemności. Nazwał też Głos ciemnością.

Po chwilowym odejściu przybył i zażądał dokonania wyboru między nim a Głosem. Gdy ludzie oddali mu cześć, zażądał zbudowania Domu Pana i składania mu tam hołdu. Potęga i moc, z jaką się objawił, spowodowały strach przed nim.

Wtedy Głos był słyszany po raz ostatni wyraźnie, mówiący o tym, że ludzie wyrzekli się Głosu i swojego prawdziwego Stworzyciela, ale on wciąż traktuje ich jako swoje dzieci. Skrócił on ich życie po to, aby umierając, dowiadywali się szybko, kto jest ich prawdziwym ojcem.

Ludzie zwrócili się do księcia, aby wybawił ich od śmierci, lecz to nie nastąpiło. Domagał się on jednak za każdy dar coraz większych i okrutniejszych darów, wyrażając też coraz większą pogardę. Ludzi dotykały coraz większe nieszczęścia, a ratunek od "księcia", okupiony był coraz większymi wymogami. Jedynie najsilniejsi byli obdarzani w skrytości przed innymi darami.

Wówczas niektórzy zrozumieli swój błąd i pragnęli wrócić do Głosu. "Książę" jednak swoim wiernym kazał ich pozabijać i wyłapać tych, którzy zdołali ujść z życiem. Niektórym udało się ujść na zachód, dotarli oni do krawędzi wód, do nieprzekraczalnego morza, lecz Nieprzyjaciel był tam już przed nimi.

Ciekawostki

Opowieść Adaneli została opublikowana w dziesiątym tomie Historii Śródziemia Pierścień Morgotha. Opowieść została ukończona przez J.R.R. Tolkiena pod koniec lat 50., co świadczy o zasadności jej treści. Miała być włączona jako dodatek do Silmarillionu.

Historia niewątpliwie nawiązuje do Księgi Rodzaju z Biblii, raju, zwiedzenia przez węża i opuszczenia Edenu. Nie należy jej jednak rozpatrywać jako dosłowna alegoria (podobnie zresztą jak Księgi Rodzaju) czy naśladownictwo. Tolkien wielokrotnie wskazywał, że legendy, które pojawiały się w różnych czasach (w Śródziemiu, lub współcześnie), w różnych kulturach często opisywały to samo, lecz po swojemu, niekiedy w niedoskonały, lub nawet częściowo błędny sposób. Mają więc swoje wspólne źródło, lecz autorską wynikającą z danej kultury realizację. Opowieść Adaneli (podobnie jak Księga Rodzaju) w sposób legendarny, zgodnie z kulturą Edainów, opowiada przede wszystkim o pomyleniu Dobra ze złem na skutek niecierpliwości i chęci szybkiego i łatwego panowania nad światem.

Advertisement