Śródziemie Wiki
Advertisement

Niespokojny Pokój – okres trwający od 2063 roku Trzeciej Ery do 2460, podczas którego w Śródziemiu panował relatywny spokój.

Historia[]

Przed momentem nastania Niespokojnego Pokoju, Sauron przebywał w zrujnowanej twierdzy Dol Guldur, skąd planował swój powrót i osłabiał siły Wolnych Ludów poprzez aranżowanie ataków na Gondor i elfów zamieszkujących Mroczną Puszczę. Niemniej, około roku 2060 Trzeciej Ery Biała Rada na czele z Gandalfem zaczęła podejrzewać, że zło zamieszkujące Dol Guldur, a zatem bliżej nieznany Czarnoksiężnik, to faktycznie Sauron. Gdy Gandalf udał się do zrujnowanej twierdzy w roku 2063, Czarnoksiężnik został zmuszony do odwrotu na Wschód.

Podczas trwania Niespokojnego Pokoju, zarówno ziemie Gondoru jak i inne tereny zasiedlone przez Wolne Ludy cieszyły się spokojem. Ataki na królestwo południowych Dúnedainów ustały, a Strażnicy zamieszkujący tereny zniszczonego już dawno Arnoru również nie byli nękani zbyt częstymi atakami orków. Niemniej, Gondorczycy pozostali do pewnego momentu czujni – z ostrożnością spoglądali na swe wschodnie granice, gdzie Minas Morgul nadal pozostawało w rękach uśpionych jeszcze Nazgûli.

Czujność ludzi nie trwała jednak przez cały okres Niespokojnego Pokoju – po upływie kilkudziesięciu lat, obronność Gondoru zaczęła słabnąć – twierdze chroniące Anduinę na wschodzie, a także przesmyków górskich na zachodzie, między innymi garnizon w Isengardzie, zostały zaniedbane.

Nieostrożność Gondorczyków niebawem miała przynieść im ciężkie czasy. Sauron bowiem, przez czas trwania Niespokojnego Pokoju, nie siedział bezczynnie. Zdołał on podporządkować sobie plemiona Easterlingów zamieszkujące Rhûn, tworząc w ten sposób potężną armię służących mu ludzi. W końcu, w roku 2460 TE, Sauron powrócił do swojej fortecy w Dol Guldur, kończąc w ten sposób błogi okres Niespokojnego Pokoju. Służący mu orkowie i im podobne kreatury ponownie rozpoczęły nękanie północnych krajów, lecz najpotężniejsze uderzenie spadło na Gondor. Już w 2475 roku Trzeciej Ery na Ithilien napadła armia Uruków z Mordoru. Pięć lat później, orkowie rozpoczęli zasiedlanie opuszczonych fortec w Górach Mglistych – między innymi Morii.

Wkrótce później, w 2510 TE, plemię Easterlingów, Balkowie, korzystając z tragicznego stanu obrony Gondorczyków wzdłuż biegu Anduiny, masowo przekroczyli rzekę. Doszło do Bitwy na Polach Celebrantu, w której zwycięstwo dúnedainom zapewniły siły Eorla.

Pomimo tego zwycięstwa, ataki Saurona na Gondor trwały niemal nieprzerwanie aż do roku 3019 Trzeciej Ery, w którym to Czarnoksiężnik został ostatecznie pokonany, a jego państwo w Mordorze upadło.

Advertisement