|
Ta strona to zalążek artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go. |
Niënor (ur. 473 PE – zm. 499 PE) – córka Morweny i Húrina, siostra Túrina.
Biografia
Dzieciństwo
Niënor urodziła się w Dor-lóminie, gdzie była wychowywana przez matkę. Krainę tę opuściła w wieku dwudziestu lat, gdy wraz z Morweną uciekły na dwór króla Thingola do Doriathu, w celu odnalezienia Túrina.
Wyprawa do Nargothrondu
Gdy Morwena wyruszyła do Nargothrondu w poszukiwaniu Túrina, rozkazała swojej córce zostać w Doriathcie. Jednak ta nie posłuchała się matki i wyruszyła za oddziałem elfów pod dowództwem Mablunga, który miał śledził Morwenę. Gdy doszli do Stawów Półmroku Niënor przestała śledzić elfów i wyszła z ukrycia, dołączając do ich grupy, mimo niechęci Mablunga.
Razem poruszali się wolno i ostrożnie w kierunku Nargothrondu przez wielkie pustkowie. Po trzech dniach wędrówki doszli do Narogu, przy wzgórzach Taur-en-Faroth. Gdy dotarli do Amon Ethir Maglung rozkazał Niënor i jej matce, aby zostały na wzgórzu, gdy elfowie udali się do zrujnowanego miasta.
Wtem Glaurung spowodował mgłę wokół Nargothrondu i udał się na Amon Ethir, gdzie spotkał Niënor. Ta spojrzała mu w oczy i została zahipnotyzowana. W trakcie rozmowy ujawniła, że jest córką Húrina oraz tego, że szuka ona Túrina. Moc Glaurunga sprawiła, że Niënor osłabła i straciła kontakt z rzeczywistością. Wszystko dla niej stało się czarną, ciemną pustką. Utraciła pamięć, wzrok i słuch.
Po odczarowaniu obudziła się na wzgórzu.
Niënor spotkała Túrina w 496 PE, gdy ten przybył do Brethilu po upadku Nargothrondu. Jako że była dotkniętą amnezją, nie poznała swojego brata. Ten przy ich spotkaniu nadał jej imię Níniel, a para zakochała sie w sobie. Pobrali się w 498 PE.
Śmierć
Gdy smok Glaurung konał w Cabed-en-Aras, przybiegła tam Níniel w celu odnalezienia Túrina. Znalazła go nieprzytomnego, leżącego tuż przy cielsku bestii i próbowała go ocucić. Jednak jej głos wybudził smoka, który w trakcie rozmowy z nią zdjął z niej urok i przywrócił jej pamięć o tym, że nazywa się Niënor i jest córką Húrina, a jej mężem jest Túrin, jej brat. Słowa Glauruna spowodowały, że skoczyła ze skał Cabed-en-Aras w wody Taeglinu, popełniając samobójstwo.
W pobliżu tego wąwozu znajdował się później jej grób zwany "Kamieniem Nieszczęsnych". W tym samym miejscu został pochowany jej brat, a potem matka. Miejsce to przetrwało zagładę Beleriandu jako Wyspa Morweny.