Narmacil II ( TE 1684[1] - TE 1856) – człowiek, dwudziesty dziewiąty król Gondoru, syn Telumehtara.[2]
Biografia[]
Był dwudziestym dziewiątym królem Gondoru, urodził się w 1684 roku TE, na tron wstąpił w 1850 roku. Panował tylko 6 lat.[2] Już w następnym roku królestwo atakować zaczęli nowi wrogowie – Woźnicy. W 1856 roku zorganizowali wielki najazd na Gondor i podbili południowo-wschodnią część Rhovanionu należącą do Gondoru. Narmacil próbował ich pokonać, lecz mimo wsparcia Nortów (pod wodzą Marhariego) poniósł klęskę i zginął w bitwie na Równinach w 1856 roku.[3] Resztki armii Gondoru z tylną strażą jeźdźców Nortów wycofały się przez Dagorlad do Ithilien, ale Marhari zginął podczas odwrotu. Jednak armia Gondoru zadała Woźnicom takie straty, że nie zostało im wystarczająco dużo sił, aby kontynuować inwazję na Gondor bez dalszych posiłków ze Wschodu i zamiast tego dokończyli podbój Rhovanionu.[3]
Po śmierci Narmacila II królem Gondoru został jego syn Calimehtar.[1]
Etymologia[]
Zobacz Narmacil I.
Inne wersje Legendarium[]
Najwcześniejsza wersja tego, co później stało się Dodatkiem A, wspominała, że w jego czasach miała miejsce bitwa z Upiorami Pierścienia, że Upiory Pierścienia zdobyły Mordor i że Osgiliath stało się siedzibą Królów Gondoru.[4] W następnej wersji Upiory Pierścienia zdobyły Mordor dawno temu, zaatakowały Ithilien, a Czarnoksiężnik zabił Narmakila. Zmieniono to na to, że Upiory Pierścienia ponownie wkroczyły do Mordoru, że Ludzie ze Wschodu jadący w wielkich powozach zaatakowali Gondor i że Narmakil zginął w bitwie.[5] W najnowszej wersji zaprzestanie czujności dodano jako powód ponownego wkroczenia Upiorów Pierścienia do Mordoru. Dodano, że Narmakil II zginął w bitwie na północny wschód od Morannonu z Ludźmi ze Wschodu, ale ci ludzie nadal pozostają nienazwani.[1]
| Poprzednik: Telumehtar |
Król Gondoru 1850 TE - 1856 TE |
Następca: Calimehtar |
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Ludy Śródziemia, VII. Dziedzice Elendila
- ↑ 2,0 2,1 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek A: Południowa Linia - Dziedzice Anariona
- ↑ 3,0 3,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone Opowieści, Cirion i Eorl oraz Przyjaźń Gondoru i Rohanu
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Ludy Śródziemia, VII. Dziedzice Elendila, Komentarz, Narmakil II, rękopis A
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Ludy Śródziemia, VII. Dziedzice Elendila, Komentarz, Narmakil II, rękopis B