Nár – krasnolud z plemienia Durina, przyjaciel króla Thróra, jego jedyny towarzysz na wygnaniu. W 2770 roku Trzeciej Ery udał się wraz z nim do Morii, gdzie Thrór zginął z rąk wodza tamtejszych orków, Azoga. Azog oszczędził Nára i kazał mu przekazać innym krasnoludom ostrzeżenie, aby nie zbliżali się do Morii. Zabójstwo króla stało się przyczyną długiej i krwawej wojny krasnoludów z orkami.
Biografia[]
Śmierć Throra[]
Nár towarzyszył Thrórowi w trakcie jego wyprawy do Morii w 2770 roku. Gdy już tam dotarli, Nár nie poszedł z władcą do środka, ale postanowił zaczekać. Po upływie kilku dni usłyszał, jak ork Azog zrzuca ze schodów bezgłowe ciało Thróra. Azog ujrzał Nára kryjącego się w krzakach i kazał mu przeczytać swoje imię wypisane na czole zmarłego króla. Azog uznał się za władcę Morii i szyderczo ogłosił, że pomoże biednym krasnoludom, które zaczęły kraść skarby z jego siedziby. Rzucił wtedy Nárowi sakiewkę z kilkoma groszami. Krasnolud uciekł, a kiedy się odwrócił, widział orków ćwiartujących ciało Thróra i rzucających kawałki krukom.
Bitwa w dolinie Azanulbizar[]
Krasnolud ten nie uczestniczył w bitwie, lecz ją pośrednio spowodował, mówiąc Thráinowi o śmierci Thróra.
Dalsze losy[]
Po bitwie w dolinie Azanulbizar losy Nára są nieznane, ale sakiewkę rzuconą mu przez Azoga wtłoczono głowie samego Azoga (wbitej na pal) do ust.