Námo (Mandos; qya. sędzia) – Valar, starszy z braci Fëanturi (Władcy Dusz), brat Nienny i mąż Vairë. Mieszka w Mandosie, od czego pochodzi jego imię. Pilnuje tu Domów Umarłych. Jest sędzią i zna dokładnie przeszłość i przyszłość świata, z wyjątkiem spraw, których nie rozstrzygnął sam Eru. Często związany z Manwë. Razem mają największe pojęcie o wszystkich sprawach Ardy i Valarów. Był jasnowidzącym, wypowiedział dwie przepowiednie, zwane Pierwszą i Drugą Przepowiednią Mandosa. Pierwsza z nich dotyczy skutków ucieczki Ñoldorów, druga końca czasów i bitwy Dagor Dagorath.
Mandos uchodzi za najbardziej posępnego, aczkolwiek nie znaczy to, że jest pod urokiem cienia czy zła. To bardziej jego natura, osobowość, cząstka wielu stron Ilúvatara.
Historia
Podczas jednej z pierwszych narad Valarów istniała obawa, że dzieci Ilúvatara przyjdą w ciemności. To Mandos wyjaśnił, iż ich losem jest kochać gwiazdy. To skłoniło Vardę do przygotowania ich. Gdy Ñoldorowie wędrowali przez Araman, Mandos (lub któryś z jego sług) wygłosił przepowiednię, co skłoniło Finarfina i część jego szczepu do zawrócenia do Amanu. Gdy zmarli Beren i Lúthien, Mandos śpiewał niezwykle przejmującą pieśń, która poruszyła serce Manwëgo, dzięki czemu mogli oni oboje wrócić do życia. Mandos był przeciwny przyjęciu Eärendila i uznaniu jego prośby, jednak tym razem Manwë nie posłuchał go i pozwolił zadecydować Eärendilowi i jego żonie, do jakiej rasy chcą być zaliczani.
Ciekawostki
- We wczesnym legendarium jego prawdziwe imie brzmiało Vê[1].
Przypisy
| Valarowie | Manwë • Ulmo • Aulë • Oromë • Námo • Irmo • Tulkas |
|---|---|
| Majarowie | Eönwë • Ilmarë • Ossë • Uinena • Salmar • Meliana • Ariena Tilion • Curumo • Olórin • Aiwendil • Alatar • Pallando |
| Pomocnicy | Duchy powietrza • Duchy wody • Duchy ognia • Duchy cienia |
| Siły ciemności | |
| Valarowie | Morgoth |
| Majarowie | Sauron • Gothmog • Zguba Durina • Ungolianta |
Bibliografia
- J.R.R. Tolkien, Silmarillion