Wielki Zielony Las (Eryn Galen), później Mroczna Puszcza (sin. Taur e-Ndaedelos, ang. Mirkwood), następnie Las Zielonych Liści (Eryn Lasgalen) – wielka puszcza położona w Rhovanionie.
Położenie[]
Zajmowała większą część Rhovanionu. Rozciągała się na wschód od Gór Mglistych i Anduiny. Na północy graniczyła z Górami Szarymi, a na południu z Brunatnymi Ziemiami. Na wschód znajdował się Erebor, rzeka Celduina, pustkowia i stepy.
Historia[]
Początkowo puszcza nazywana była Zielonym Lasem. W lesie i jego pobliżu mieszkało wiele ludzi, elfów oraz zwierząt.
W 1050 roku Trzeciej Ery w południowej części lasu została wzniesiona twierdza Dol Guldur. Była sekretną kryjówką Saurona. Istari początkowo myśleli, że w fortecy osiadł jeden z Nazguli. Na las padł strach. Z wschodniej części lasu w 1977 uciekli Eotheodzi, którzy następnie osiedli w Rohanie. Zostawili po sobie Wschodnią Porębę – wcięcie w lesie na skutek intensywnej wycinki drzew. Po puszczy zaczęły grasować pająki. W roku 2941 Trzeciej Ery udało się na zawsze przepędzić Saurona z Dol Guldur. W tym roku przez puszczę przechodziła Kompania Thorina. Po odparciu ataków na Lothlórien, Celeborn i Galadriela zaatakowali, zdobyli i zburzyli twierdzę Saurona. Następnie oczyścili Mroczną Puszczę z jego sług. Szóstego kwietnia 3019 roku TE Thranduil i Celeborn, reprezentujący dwa królestwa Elfów Leśnych, podzielili Puszczę i nadali jej nową nazwę, Eryn Lasgalen czyli "Las Zielonego Liścia". Południową część przejął Celeborn i nazwał ją Wschodnim Lórien. Thranduil objął panowanie nad lasem do pasma Gór Mrocznej Puszczy. Środkowa część została przyznana Beorningom i leśnym ludziom.
Geografia[]
W części północnej przez Puszczę płynęła Leśna Rzeka, która spływała z Gór Szarych do Długiego Jeziora. Nieopodal miejsca w którym wypływała z lasu wpadał do niej potok, nad którego źródłem znajdowała się skalna siedziba Leśnych Elfów. Nieco dalej na południe znajdowały się Góry Mrocznej Puszczy (sin. Emyn-nu-Fuin). Zaczynała tam swój bieg Zaklęta Rzeka, wpadająca do Leśnej Rzeki i inny nienazwany ciek. Dalej na południu znajdowało się w przewężenie, w którym szerokość lasu była znacznie ograniczona przez Wschodnią Wyrębę. W najbardziej południowej części las znów się rozszerzał, a na południo-zachodzie znajdowało się wzgórze Amon Lanc. Od momentu pojawienia się na nim twierdzy Dol Guldur południowej części lasu gęsty strop gałęzi, przez który nie mógł przebić się ani jeden promyk słońca tworzył mrok, który potęgowała obecność Cienia. Część północna, była jaśniejsza, gdyż Cień jej nie dosięgał. Ze wschodu na zachód prowadziły przez puszczę co najmniej dwie drogi. Na wprost od Wysokiej Przełęczy i Carrock znajdowała się Stara Droga Leśna, będąca przedłużeniem Wschodniego Gościńca i prowadząca do miejsca, w którym Celduina wpadała do Puszczy. Ta droga była pod koniec Trzeciej Ery raczej nieuczęszczana i częściowo zarośnięta, można też było na niej spotkać orków. Na północ od niej znajdowała się Ścieżka Elfów, która prowadziła do Leśnego Pałacu i dalej wzdłuż Leśnej Rzeki do Długiego Jeziora. Tą rzekę przecinał Zaklęty Strumień. Na północnym wschodzie rosły gęstwiny.
Mieszkańcy[]
Na północy Mroczną Puszczę zamieszkiwały Leśne Elfy z Leśnego Królestwa, pod wodzą Orophera, a następnie Thranduila. Stamtąd pochodził też Legolas. Środkowo-zachodnią część Puszczy zamieszkiwali Leśni Ludzie oraz Beorningowie. Na południowym skraju Mrocznej Puszczy, w Rhosgobel przemieszkiwał także jeden z Istarich, Radagast Brązowy (Bury). Po pojawieniu się złych mocy, Mroczną Puszczę, a szczególnie jej południową część zamieszkiwały straszliwe stwory, które dotarły tam wraz z przybyciem Saurona. Należały do nich Orkowie, Wielkie Pająki z rodu Ungolianty, Wargowie,Nazgûle, a pod koniec trzeciej ery trolle Olog-hai. Swe siedziby miały tam także liczne stworzenia, jak ptaki, króliki, jelenie, czarne wiewiórki, nietoperze i czarne motyle.
Etymologia[]
- Nazwę Mroczna Puszcza (Mirkwood) Tolkien zaczerpnął z islandzkiej sagi zatytułowanej Król Heidrek Mądry, przetłumaczonej na język angielski przez Christopher'a Tolkiena w 1960 r.