Morze Helkar (graf. Mithgaraf)
Helkar – wielkie śródlądowe morze w północno-wschodnim Śródziemiu, w części zwanej Palisor, powstałe po zniszczeniu Północnej Latarni przez Melkora. Według Karen Wynn Fonstad jego powierzchnia wynosiła 1025 tysięcy mil kwadratowych. W jego wschodniej części znajdowało się Cuiviénen, nad którego brzegiem przebudzili się elfowie. Morze Helkar zanikło na przełomie Pierwszej i Drugiej Ery na skutek zmian geograficznych wywołanych podczas Wojny Gniewu.
Inne wersje legendarium[]
Christopher Tolkien zastanawiał się, czy Morze Rhûn jest pozostałością Morza Helkar, które znikło po Pierwszej Erze na wskutek Wojny Gniewu. Właśnie taką tezę Karen Wynn Fonstad przyjęła w Atlasie Śródziemia. Było to jednak przed wydaniem książki Ludy Śródziemia, w której jest mowa, że Morze Rhûn istniało już w Latach Drzew w czasie Wielkiej Wędrówki.[1]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XII, The Peoples of Middle-earth, „Last Writings”