Moczary – nazwa obszaru w Shire, znajdującego się we Wschodniej Ćwiartce[1].
Geografia[]
Granicę moczarów tworzyły: Brandywina na wschodzie, Rzeka Graniczna na południu, Leśny Zakątek na zachodzie, natomiast na północy granicą moczarów była droga z Tukonu do Słupków. Na północ od Moczarów znajdowało się Yale[1].
Na terytorium Moczarów nie występowały żadne drzewa, był to teren podmokły, na którym rosły tylko rośliny bagniste, oraz trawy. Tereny te były podmokłe ze względu na bliskie położenie rzek, między innymi Słupianki oraz wielkiej rzeki Brandywiny. Ze względu na bliskość tych rzek, znajdowały się tam żyzne gleby aluwialne, przez co na tym obszarze, najprawdopodobniej, świetnie rozwinęło się rolnictwo, a świadczy o tym między innymi istnienie farmy Maggota, Bamfurlong. Pola uprawiane przez niziołków były zazwyczaj ogrodzone oraz znajdowały się na nich rowy melioracyjne. Infrastruktura transportowa na tym terytorium była słabo rozwinięta, co było spowodowane niekorzystnym położeniem terenu. W gorące dni zazwyczaj było tam parno, przez co trudno podróżowało się przez ten obszar. Ponadto, często występowały tu mgły, najczęściej przed wieczorem. Ze względu podmokły teren nie budowano tu tradycyjnych smajalów, hobbici mieszkali w zwykłych domach zbudowanych z drewna czy z kamieni[2].
Na moczarach znajdowały się następujące miejscowości:
Historia[]
Moczary to jedno z najpóźniej zamieszkanych terytoriów Shire. Dopiero w 30 lat po założeniu Shire (TE 1631) przybyli tutaj Stoorowie[3].
W roku 2340 TE, Moczary zostały opuszczone przez Gorhendada Oldbucka, który przeprawił się za Brandywinę do Buckladnu i został Dziedzicem Bucklandu[4][5].
Ludność Moczarów żyła w przyjaźni z Brandybuckami mieszkającymi za rzeką, a nawet uznawali władzę Dziedzica[6].
Podczas Wojny o Pierścień przez Moczary wędrował Frodo Baggins, który nie chciał wędrować głównym gościńcem, ze strachu przed czarnymi jeźdźcami. Między innymi, dlatego odwiedzili farmę Maggota[2].
Etymologia[]
W oryginale Tolkien do oddania nazwy tej miejscowości użył słowa „Marish”. Jest to archaizm angielski słowa „marsh”, które tłumaczy się jako „podmokłe ziemie”.
Przekłady na język polski[]
- Maria Skibniewska: Moczary
- Maria i Cezary Frąc: Marish
- Jerzy Łoziński: Błota
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, „Część Shire'u”
- ↑ 2,0 2,1 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, „Skrótem na pieczarki”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, „Prolog”, „W sprawie hobbitów”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich), Trzecia Era
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek C Rodowody, Brandybuckowie z Bucklandu
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, „Wykryty spisek”