Minardil (1454 – 1634 TE) – dwudziesty piąty król Gondoru, syn Hyarmendacila II.
Biografia[]
Gondor zmagał się w tym czasie z częstymi i dotkliwymi atakami Korsarzy z Umbaru na swoje statki i nadmorskie osiedla. Dowódcami aresorów byli potomkowie Castamira, którzy uciekli z Gondoru pod koniec Waśni Rodzinnej i objęli władzę w Umbarze.
Mimo że ojciec Minardila pokonał Haradrimów, sojuszników Korsarzy, ataki ich nie ustały. Król Hyarmendacil zmarł w roku 1621 Trzeciej Ery. Nowy władca kontynuował odbudowę królestwa po wyniszczającej wojnie domowej. W tym zadaniu pomagał mu jego przyjaciel, pierwszy znany z imienia namiestnik Gondoru, Húrin z Emyn Arnen.
W 1634 roku król odwiedził Pelargir, który podobnie jak Osgiliath, został niemal zrównany z ziemią w czasie Waśni. Była to podróż ryzykowna, ponieważ właśnie stąd pochodziła większość buntowników.
Król chciał jednak naprawić oschłe stosunki z miejscową arystokracją. Była to niestety decyzja tragiczna w skutkach. Szpiedzy poinformowali Korsarzy, że król wybiera się do miasta. Ich przywódcy, prawnukowie Castamira, Angamaitë i Sangahyando, zaplanowali atak na port. Kiedy król przybył do Pelargiru, Korsarze zaatakowali go z całą mocą. Miasto zostało złupione ze wszystkich kosztowności i podpalone, a sam król zginął w czasie ataku.
Minardil miał dwóch synów – starszego, Telemnara, który zastąpił go na tronie, i młodszego, Minastana, którego syn objął władzę, po tym jak Telemnar oraz jego potomkowie zmarli w czasie Wielkiego Moru.
| Poprzednik: Hyarmendacil II |
Król Gondoru 1621 – 1634 TE |
Następca: Telemnar |