Przedmieścia Menegrothu
Menegroth (sin. wiele grot) – stolica Doriathu, królestwa Elu Thingola i Meliany, zbudowana przez krasnoludów z Belegostu. Znajdowała się za Obręczą Meliany. Miasto stanowiły setki wielkich sal wykutych we wnętrzu góry. Do miasta prowadził kamienny most nad Esgalduiną oraz wspaniała brama. Wewnątrz filary wyrzeźbiono na kształt buków Oromego zdobione w ornamenty roślinne i zwierzęce liczne fontanny marmurowe misy. Meliana wieszała na ścianach tkaniny własnej roboty przedstawiające obrazy z Valinoru a także przepowiednie przyszłości. Było to jedno z najwspanialszych miast w dziejach Ardy.
W pobliżu Menegrothu, Beren po raz pierwszy spotkał Lúthien. Po upadku Nargothrondu, Thingol postanowił oprawić Silmaril w naszyjnik. Sprowadził w tym celu krasnoludzkich rzemieślników, jednak piękno ich dzieła skusiło ich. Thingol został zabity, odtąd Menegrothem władał jego wnuk, Dior Eluchil. Meliana po śmierci męża odeszła z Doriathu, a jej obręcz przestała istnieć. Wkrótce synowie Fëanora dowiedzieli się, gdzie znajduje się Silmaril i napadli na Menegroth, pustosząc go. Stało się to w 503 PE podczas Bitwy Tysiąca Jaskiń. Z miasta uciekła część ludności zabierając ze sobą Silmaril. Menegroth został opuszczony.
Zwane też Tysiącem Grot.